ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ (Mελέτη από την Α.Α.Β 1937)
Υπάρχει η φράση στην Καινή Διαθήκη, “έως συντελείας του αιώνος”. Μόλις αρχίζει να ξεκαθαρίζει σε πολλούς από μας ότι εκείνο που πραγματικά εννοείται είναι ότι το Ζωδιακό σημείο των Ιχθύων, στο οποίο ήρθε ο Χριστός, ο Μεγάλος Σωτήρας του Κόσμου, θα περατωθεί σε μια ορισμένη ημερομηνία και τώρα βρισκόμαστε σ’ αυτή την περίοδο. Δεν αντιμετωπίζουμε ημέρα κρίσης στην οποία θα χωριστούν τα πρόβατα από τα ερίφια και κάποια θα πάνε στον παράδεισο και άλλα στην κόλαση. Πολλές γελοίες ερμηνείες έχουν δοθεί στους συμβολισμούς της Βίβλου. Νόμισαν ότι τα πρόβατα πάνε στον Παράδεισο και τα ερίφια στην κόλαση. Μας περιμένει άλλος κύκλος. Ο τράγος στον Αιγόκερω είναι ο μύστης και από κάποια εσωτερική σκοπιά οι τράγοι πράγματι πηγαίνουν στον Παράδεισο, γιατί δρουν στο πνευματικό βασίλειο, που είναι ο Παράδεισος.

Τα πρόβατα παραμένουν στη γη, που είναι η μόνη κόλαση την οποία μπορούμε να βεβαιώσουμε, ωσότου πάψουν να είναι πρόβατα, ωσότου μάθουν να έχουν ατομική σκέψη, οπότε γίνονται τράγοι και σκαρφαλώνουν στο βουνό και ανταλλάσσουν τη θέση αυτού που ακολουθεί με τη θέση του ανεξάρτητου ερευνητή. Είσοδος στον Παράδεισο, είναι είσοδος στην Εποχή του Υδροχόου που άρχισε στη διάρκεια των δύο τελευταίων εκατονταετιών. Μας λέγουν ότι το έτος 2000 περίπου ο πολικός μας αστέρας και ένας άλλος αστέρας, ο Βέγας στους ουρανούς, θα έλθουν σε συζυγία και η Εποχή του Υδροχόου θα είναι εντελώς μαζί μας, αλλά μαζί μας με την έννοια ότι θα μπαίνουμε σ’ αυτή και οι δυνάμεις των Ιχθύων θα αποσυρθούν γοργά. Ό,τι συμβαίνει στην έκφραση του Φυσικού Πεδίου, οφείλεται στις υποκειμενικές δυνάμεις. Υπάρχει μια σχολή σκέψης που ανάγει όλα τα μυστήρια όλες τις διδασκαλίες που τις αποκαλούμε τώρα Προαιώνια Σοφία, σε μια μορφή λατρείας των ζώων και μυστηρίων του ναού, χυδαίου και σεξουαλικού είδους. Δε θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, αλλά θέλω να σας πω εκείνο που νομίζω ότι παρουσιάζει ζωτικό ενδιαφέρον, είναι να κατανοήσουμε, ότι κάτι θα παρουσιαστεί σε μεγαλύτερη πληρότητα και κατά τρόπο ορθό, στην Υδροχοϊκή Εποχή.

Είναι άλλο πράγμα να υποτασσόμαστε στην τυφλή δύναμη και άλλο να έχουμε μια νοήμονα άποψη για ό,τι συμβαίνει και να κατανοούμε και να περιμένουμε κάποια περιστατικά. Για πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία της φυλής μας υπάρχει σημαντικός αριθμός νοήμονων ανδρών και γυναικών που προσδοκούν γεγονότα με μια κατανόηση που βασίζεται σε ό,τι συνέβη στο παρελθόν και έτσι γίνονται ικανοί να προβλέψουν τι θα συμβεί στο μέλλον. Τι προξένησε τη λατρεία του ταύρου στην εποχή του Ταύρου; Όχι η ζωώδης φύση της ανθρωπότητας, που πήρε τον ταύρο σαν σύμβολο της ζωώδους φύσης και τον θεοποίησε, πράγμα που λέγει ο απλός άνθρωπος που ερευνά τα μυστήρια. Αλλά το γεγονός ότι υπήρχαν υποκειμενικές δυνάμεις, που επιδρούσαν στον πλανήτη μας, καθώς ο Ήλιος περνούσε από το ζωδιακό σημείο του Ταύρου. Το μάθημα για τον άνθρωπο είναι ότι κάτω από το σύμβολο του Ταύρου, έπρεπε να παλέψει με το ζώο μέσα του. Κατόπιν ο Ήλιος μας πέρασε στον Κριό και είχαμε τη θυσία του αμνού, που δείχνει ότι η θυσία της Ζωώδους Φύσης άρχισε να διαδέχεται την ιδέα της πάλης με τη ζωώδη φύση. Έπειτα ο Ήλιος πέρασε στους Ιχθείς. Οι δυνάμεις που επιδρούσαν την εποχή εκείνη στον πλανήτη μας, έφεραν στη συνείδηση του ανθρώπου την ουσιαστική δυαδικότητά του και το δεσμό μεταξύ των δύο τμημάτων του εαυτού του. Δύο ιχθείς που συνδέονται μ’ ένα δεσμό. Αυτή η, σε μεγάλη κλίμακα, συνειδητότητα άρχισε να κάνει τη κρούση της πάνω στο ανθρώπινο ον, δηλαδή στη ψυχή και το σώμα.

Ο Χριστός ήρθε στους Ιχθείς για να μας δείξει τέλεια ποια θα ήταν η έσχατη επίτευξή μας, όταν είχε συνδέσει αυτά τα δύο μαζί τον ιχθύ Αβατάρ, το σύμβολο του δεύτερου προσώπου και τον ιχθύ που κολυμπά στην ύλη, το σύμβολο του ανθρώπινου όντος, σε ενσάρκωση. Αυτή είναι η ιστορία. Μετά τη σκιαγράφηση αυτής της θαυμάσιας, ιδεαλιστικής, εξελικτικής διδασκαλίας κατά τις τελευταίες πέντε έως έξι χιλιετίες, σαν αποτέλεσμα των υποκειμενικών δυνάμεων που παίζουν το ρόλο τους πάνω στην ανθρωπότητα, περνούμε τώρα στο ζωδιακό σημείο του Υδροχόου, όπου με το συμβολισμό του ύδατος και της εξάγνισης θα μάθουμε πώς να είμαστε ψυχή και όχι ανθρώπινο ον. Αυτό πρόκειται να συμβεί στον Υδροχόο. Στο τέλος της Υδροχοϊκής εποχής, περίπου δύο χιλιάδες πεντακόσια χρόνια από τώρα, μπορείτε άραγε να φανταστείτε πώς θα είναι η ανθρωπότητα;

Η ζωώδης φύση, η συναισθηματική, η συγκινησιακή φύση και η νοητικότητα θα είναι δευτερεύοντα στοιχεία και η ψυχή, η όψη συνείδηση, αυτή η παγκόσμια ώθηση μέσα στον καθένα μας, που μας θέτει σ’ επικοινωνία με το Θεό, θα έχει ξεπροβάλλει μπροστά μας. Θέτοντάς το διαφορετικά, θα έχουμε αφήσει πίσω μας το ανθρώπινο βασίλειο και παρότι μπορεί να κατοικούμε στα σώματά μας, οι συνειδήσεις μας θα είναι εστιασμένες στο πέμπτο βασίλειο της φύσης, το πνευματικό βασίλειο. Αυτή είναι η προφητεία που βρίσκεται μπροστά στην ανθρωπότητα μέσα σε διάστημα δύο χιλιάδων πεντακοσίων ετών. Το αντίθετο σημείο του Υδροχόου είναι ο Λέων, το σημείο του ατόμου, το σημείο του ανθρώπου, που είδε τον εαυτό του σαν ανθρώπινο ον.

Στάθηκε στα δικά του πόδια, ήταν το κέντρο του σύμπαντός του, τα άστρα περιστρέφονταν γύρω του, καθετί συνέβαινε σε σχέση μ’ αυτόν. Μ’ αυτό πήρε ορισμένα μεγάλα μαθήματα: εκείνο που ήταν πια δυνατό δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον, όπως νόμιζε και ότι, αν υποβαλλόταν σε κάποια εκπαίδευση, θα μπορούσε να βρει ένα μεγαλύτερο εαυτό. Έτσι πέρασε στο Σκορπιό όπου δοκίμασε να δει πόσο μεγάλη αντίσταση είχε. Το εξέχον χαρακτηριστικό του ζηλωτή είναι η καρτερική αντοχή και το ζωδιακό σημείο που απαιτεί την έσχατη καρτερία, είναι ο Σκορπιός. Θριαμβεύει στο Σκορπιό και στον Τοξότη γίνεται ο προσηλωμένος στο σκοπό του μαθητής, που αφού έβαλε το χέρι του στο άροτρο, δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Ίσως να θέλει, αλλά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Προχωρεί και επειδή προχωρεί αναρριχάται στη κορυφή του βουνού στον Αιγόκερω και υφίσταται τη μεταμόρφωση. Στον Υδροχόο, ο μαθητής γίνεται ο υπηρετών διδάσκαλος. Θα ασχοληθούμε με το θέμα των παγκόσμιων σωτήρων στους Ιχθείς.

Στον Υδροχόο ο άνθρωπος είναι ένας υπηρετών διδάσκαλος. Αυτό το βασικό τόνο θέλω να έχετε στο νου σας. Μπορεί να γίνει διδάσκαλος, επειδή έμαθε να υπηρετεί και μπορεί να υπηρετεί, επειδή είναι διδάσκαλος. Αυτά τα δύο πηγαίνουν μαζί. Ο Κυβερνήτης του πρώτου δεκανού του Υδροχόου είναι ο Κρόνος. Ο Κρόνος μας δίνει πειθαρχία και μας ανοίγει τη θύρα της ευκαιρίας. Ο Κρόνος με τις πνευματικές ασκήσεις και τις δοκιμασίες δυναμώνει τους πνευματικούς μας μύες και μας κάνει ικανούς να αναδυθούμε από το σκοτάδι στο φως.