ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΄ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΘΕΡΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ'

Θα προσπαθήσουμε τώρα να εφαρμόσουμε οποιαδήποτε γνώση είναι σε σας διαθέσιμη αυτή την εποχή σε σχέση με την πλανητική Ζωή καθώς εκφράζεται σαν ένα κέντρο μέσα στο ηλιακό σύστημα. Θα μελετήσουμε επίσης τη δευτερεύουσα έκφρασή της δια μέσου των τριών κύριων κέντρων: Σαμπάλλα, Ιεραρχίας και Ανθρωπότητας. Η θεμελιώδης έννοια του υλοζωισμού αποτελεί τη βάσης ολόκληρης της εσωτερικής διδασκαλίας πάνω στο θέμα της εκδηλωμένης ζωής. Όλες οι μορφές απαρτίζονται από πολλές μορφές και όλες οι μορφές, φύσης αθροιστικής ή μεμονωμένης αποτελούν έκφραση μιας ενοικούσας ή εμψυχώνουσας ζωής.

Η συγχώνευση της ζωής με τη ζώσα ουσία παράγει μια άλλη όψη έκφρασης: την όψη συνείδηση. Η συνείδηση αυτή ποικίλλει ανάλογα με τη φυσική δεκτικότητα της μορφής, ανάλογα με το σημείο εξέλιξή της και επίσης τη θέση της μέσα στη μεγάλη αλυσίδα της Ιεραρχίας. Ωστόσο υπάρχει η έννοια της ζωής της ίδιας που εκμηδενίζει οποιαδήποτε άλλη έννοια. Υπάρχει, όσο μας επιτρέπεται να γνωρίζουμε, μόνο μία Ζωή που εκφράζεται σαν Ύπαρξη, σαν ανταποκριτική συνείδηση και σαν υλική εμφάνιση. Αυτή η Μία Ζωή γνωρίζει τον εαυτό της αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί τέτοιος όρος σα θέληση-για-το-είναι, θέληση-για-το-καλό και θέληση-για-το-γιγνώσκειν.

Αντιλαμβάνεστε ότι αυτοί είναι απλώς όροι ή μέθοδοι που οργανώθηκαν για να μεταδώσουν μια καλύτερη εικόνα από αυτή που είχαμε ως τώρα. Είναι επίσης ένα σύντομο προοίμιο σε μια άλλη δήλωση που μπορεί να διατυπωθεί ως εξής. Ο Πλανητικός Λόγος, ο Ένας μέσα στον Οποίο ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε είναι η εμποτίζουσα, εμψυχώνουσα ζωή αυτού του πλανήτη της Γης. Η ζωή Του διατηρεί ακέραιο τον πλανήτη σα σύνολο και η ζωή Του διαχύνεται μέσα σε όλες τις μορφές, μεγάλες ή μικρές, οι οποίες στο σύνολό τους συνιστούν την πλανητική μορφή. Διατηρείτε λοιπόν συνειδητά στη φαντασία σας και μέσω της έμφυτης ικανότητας για δημιουργία συμβόλων που όλοι οι άνθρωποι κατέχουν, την έννοια του πλανήτη μας σα μεγάλου λωτού που απαρτίζεται από πολλές αλληλοϋφασμένες ενέργειες, εντοπισμένου μέσα στη μεγαλύτερη μορφή του ηλιακού συστήματος το οποίο, όπως ξέρουμε, εικονίζεται εσωτερικά σα δωδεκαπέταλος λωτός. Αυτός ο λωτός η Γη ανταποκρίνεται στις πολλές εισερχόμενες ενέργειες με τις οποίες ασχολήθηκα διεξοδικά στο βιβλίο μου για την Εσωτερική Αστρολογία.

Στην καρδιά της αχανούς αυτής θάλασσας ενεργειών βρίσκεται εκείνη η κοσμική Συνείδηση στην Οποία δίνουμε το όνομα Σανάτ Κουμάρα, Κύριος του Κόσμου, Αρχαίος των Ημερών. Η δική Του Θέληση-για-Είναι έφερε την εκδηλωμένη μορφή Του μέσα στο χειροπιαστό στίβο της ζωής. Η δική Του Θέληση-για-το-Καλό ενεργοποιεί το Νόμο της Εξέλιξης και οδηγεί τη Μορφή Του, μαζί με τις μυριάδες μικρότερες μορφές που την απαρτίζουν, στην απώτατη δόξα που μόνο Αυτός οραματίζεται και γνωρίζει. Η συνείδησή Του και η ευαίσθητη ανταπόκρισή Του σε όλες τις μορφές και όλες τις καταστάσεις του είναι και όλες τις δυνατές κρούσεις και επαφές εγγυάται την ανάπτυξη της συνείδησης όλων των πολλών ζωών εντός ή επί της Γης μας. Αυτό το μεγάλο Κέντρο Ύπαρξης εργάζεται μέσω ενός τριγώνου ενεργειών ή μέσω μικρότερων κέντρων που καθένα τους έρχεται σε ενεργό έκφραση από κάποια από τις τρεις κύριες Ακτίνες ή Ενέργειες. Το Κέντρο που δημιουργείται από την Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης ονομάζεται Σαμπάλλα και η κύρια δραστηριότητά του είναι η κληροδότηση, διανομή και κυκλοφορία της βασικής αρχής της καθαυτής ζωής σε κάθε μορφή που συγκρατείται μέσα στον πλανητικό αξεπέραστο δακτύλιο της πλανητικής Ζωής ή Λόγου. Η ενέργεια αυτή είναι η δυναμική παρόρμηση στην καρδιά κάθε μορφής και η συντηρούμενη έκφραση της πρόθεσης του Σανάτ Κουμάρα, μιας πρόθεσης που πραγματοποιείται σαν πλανητικός Σκοπός που είναι γνωστός μόνο στον Ίδιο.

Το δεύτερο Κέντρο δημιουργείται από την Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας. Αυτή είναι η βασική ενέργεια που έφερε σε ύπαρξη ολόκληρο το εκδηλωμένο σύμπαν γιατί είναι η ενέργεια της Όψης του Δομητή. Σε αυτή δίνουμε, σχετικά με ό,τι αφορά στην ανθρωπότητα, το όνομα Ιεραρχία γιατί είναι ο διευθύνων παράγοντας της μεγάλης αλυσίδας της Ιεραρχίας. Η πρωταρχική δραστηριότητα αυτού του Κέντρου σχετίζεται με την ανελισσόμενη συνείδηση του πλανήτη και συνεπώς όλων των μορφών ζωής εντός ή επί του πλανήτη. Δε σχετίζεται με την όψη ζωή κατά καμιά έννοια. Το έργο των “μονάδων Ενέργειας” που συνιστούν το προσωπικό αυτού του Κέντρου είναι να αφυπνίσουν και να διεγείρουν την αίσθηση της επίγνωσης και της συνείδησης η οποία παρουσιάζει ευαίσθητη ανταπόκριση προς τη ζωή σε όλες τις μορφές. Ακριβώς όπως ο βασικός τρόπος δραστηριότητας εντός και δια της Σαμπάλλα θα μπορούσε να ονομασθεί Επιστήμη της Ζωής ή της δυναμικής βίωσης έτσι και η βασική επιστήμη δια της οποίας εργάζεται η Ιεραρχία θα μπορούσε να ονομασθεί Επιστήμη των Σχέσεων.

Συνείδηση δεν είναι μόνο η αίσθηση της ταυτότητας ή της αυτοεπίγνωσης αλλά αφορά επίσης στην αίσθηση της σχέσης του αναγνωρισμένου αυτού εαυτού ή “Εγώ” με όλους τους άλλους εαυτούς. Η συνείδηση αυτή αναπτύσσεται προοδευτικά και τα Μέλη του δεύτερου αυτού Κέντρου, της Ιεραρχίας έχουν το κύριο και σημαντικό έργο στο συγκεκριμένο αυτό κύκλο του ηλιακού συστήματος να οδηγήσουν όλες τις μονάδες κάθε βασιλείου της φύσης σε μια κατανόηση του τόπου, της θέσης, της ευθύνης και των συναφειών. Αυτό πιθανόν να ηχεί χωρίς κάποια σημασία σε σχέση με εκείνες τις συνθήκες όπου οι μονάδες ζωής είναι, λόγου χάρη, μέσα στο φυτικό ή το ζωικό βασίλειο αλλά μια ακτίδα κατανόησης μπορεί να προβάλλει μέσα σας αν θυμηθείτε ότι το σπέρμα ή ο γόνος όλων των καταστάσεων συνείδησης λανθάνει σε κάθε μορφή και αυτού του οι κύριες περιοχές επώασής του είναι το ένστικτο της διαιώνισης και το ένστικτο της αναπαραγωγής.

Το τρίτο Κέντρο είναι εκείνο του Ανθρώπινου Βασιλείου τo οποίο έρχεται σε ύπαρξη από την ενέργεια της Τρίτης Ακτίνας της Ενεργού Νοημοσύνης. Η κύρια λειτουργία του είναι η νοήμων δημιουργία. Όμως έχει ωστόσο μια δευτερεύουσα δραστηριότητα η οποία είναι να συσχετίσει το δεύτερο και το τρίτο Κέντρο μεταξύ τους και να αναλάβει τον προοδευτικό έλεγχο των υπανθρώπινων βασιλείων και να τα συσχετίσει μεταξύ τους. Η δευτερεύουσα αυτή λειτουργία μόλις τώρα αρχίζει να παίρνει διαστάσεις που μπορούν να αναγνωρισθούν και να σημειωθούν.

Το καθένα από τα τρία αυτά Κέντρα έχει ένα διέπον και ελέγχον Τρίγωνο ή κεντρικό Τρίγωνο Ενεργειών. Αναφορικά με τη Σαμπάλλα το Τρίγωνο αυτό απαρτίζεται απότους τρεις Βούδδες Δράσης οι Οποίοι εκπροσωπούν τη συνειδητή νοήμονα ζωή τη συνειδητή, νοήμονα και ενεργό σοφίακαι τη συνειδητή, νοήμονα και ενεργό δημιουργία. Αναφορικά με την Ιεραρχία το κεντρικό Τρίγωνο απαρτίζεται από τo Μανού που εκπροσωπεί την πλήρη αγάπης νοήμονα ζωή, από το Χριστό που εκπροσωπεί την πλήρη αγάπης νοήμονα συνείδηση και από το Μαχατσόχαν που εκπροσωπεί την πλήρη αγάπης νοήμονα δραστηριότητακαι επομένως εκπροσωπούν μεταξύ Τους κάθε φάση ομαδικής ζωντάνιας, ομαδικής έκφρασης και ομαδικής δράσης. Οι ιδιότητες αυτές εστιάζονται μέσω του Μαχατσόχαν κυρίως, επειδή είναι ο Κύριος του Πολιτισμού και οι πολιτισμοί της ανθρωπότητας εκπροσωπούν την προοδευτική ανάπτυξη και ανέλιξη.
Μόνο στην τελική φυλετική ρίζα των ανθρώπων στον πλανήτη μας θα κάνει την εμφάνισή του το ουσιαστικό κεντρικό Τρίγωνο και θα λειτουργήσει φανερά μέσα στο τρίτο πλανητικό Κέντρο, εκείνο της Ανθρωπότητας.

Οι άνθρωποι δεν είναι ακόμη έτοιμοι για αυτό αλλά οι περιοχές της συνειδητής δημιουργικής δραστηριότητας από τις οποίες θα αναδυθεί αυτό το τρίγωνο των λειτουργικών ενσωματωμένων ενεργειών ήδη ετοιμάζονται. Ένα σημείο του μελλοντικού αυτού τριγώνου θα αναδυθεί μέσα από τον τομέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, της πολιτικής και της διπλωματίας. Ένα άλλο σημείο θα εμφανισθεί μέσα από τις παγκόσμιες θρησκείες. Ένα τρίτο μέσα από το γενικό τομέα της παγκόσμιας οικονομίας και χρηματοδότησης. Σήμερα τέτοιοι άνθρωποι πνευματικής θέλησης, πνευματικής αγάπης και πνευματικής νοημοσύνης δε συναντώνται πάνω στη Γη. Ακόμη και αν εμφανίζονταν στα τρία αυτά πεδία έκφρασης, λίγο καλό θα μπορούσαν να κάνουν γιατί η αίσθηση της αναγνώρισης και της ευθύνης είναι προς το παρόν ανεπαρκώς αναπτυγμένη.

Αργότερα θα εμφανισθούν και θα συνδέσουν φανερά το τμήμα του Μανού με εκείνο της παγκόσμιας διακυβέρνησης το τμήμα του Χριστού με εκείνο των παγκόσμιων θρησκειών και το τμήμα του Κυρίου του Πολιτισμού με εκείνο της κοινωνικής και οικονομικής τάξης.Ο καιρός αυτός ασφαλώς θα έλθει, αλλά θα έλθει μόνο μετάτην εξωτερίκευση της Ιεραρχίας και τη φανερή λειτουργία της στο φυσικό πεδίο. Τότε μερικοί πρεσβύτεροι μαθητές από το καθένα από τα τρία Ιεραρχικά τμήματα θα εμφανισθούν και θα επιχειρήσουν το πείραμα αυτής της επικέντρωσης και της ενσωμάτωσης των τριών ιδιοτήτων του κεντρικού Τριγώνου. Θα ανακαλύψουν τότε, μέσω αμέσου δράσης πότε και κατά πόσο το ανθρώπινο γένος είναι έτοιμο για ένα τέτοιο πείραμα άμεσου ελέγχου και αν έχει αναπτύξει την αναγκαία αίσθηση ευθύνης, μιας ευθύνης που θα επιφέρει συνεργασία.

Και τα τρία αυτά Κέντρα μπορούν λοιπόν να απεικονισθούν με τον ακόλουθο τρόπο:

 με τον πλήρη κύκλο ολόκληρης της ενεργειακής μορφής
 με το κεντρικό τρίγωνο των ενεργειών που μεταφέρουν τις ιδιότητες των τριών κύριων Ακτίνων και τέλος
 με το σημείο στο κέντρο που αντιπροσωπεύει τη δυναμική ενσωματωμένη Ζωή.

Αναφορικά με τη Σαμπάλλα το σημείο αυτό είναι ο Ίδιος ο Σανάτ Κουμάρα. Όταν έλθει ο κατάλληλος καιρός, αν και η ώρα δεν έφτασε ακόμη, θα τοποθετήσει τους Αντιπροσώπους Του σαν κεντρικά σημεία τόσο στην Ιεραρχία όσο και στην Ανθρωπότητα. Για το σχετικά μακρινό αυτό γεγονός η δοξασία ή θεωρία των Αβατάρ, των Μεσολαβητών ή Μεσαζόντων προετοιμάζει το έδαφος επιτρέποντας έτσι στους ανθρώπους να σκέφτονται με τους αντιπροσωπευτικούς και περιεκτικούς αυτούς όρους. Ούτε και στην Ιεραρχία δεν είναι ακόμα ώριμη η στιγμή για την “επίσημη διαμονή του θείου Αντιπροσώπου”. Κάθε χρόνο ο Βούδδας έρχεται και μεταφέρει τη δύναμη του Σανάτ Κουμάρα στην Ιεραρχία αλλάδε μπορεί να μείνει.

Οι “μονάδες ενέργειας”, τα Μέλη της Ιεραρχίας δε μπορούν να αντέξουν για πολύ την έντονη ιδιότητα του εισερχόμενου κραδασμού παρά μόνο έπειτα από κατάλληλη προετοιμασία και σε ομαδικό σχηματισμό και ακόμη και τότε μόνο για λιγοστά λεπτά. Ωστόσο η “περίοδος της δυναμικής ισχύος” παρατείνεται στη διάρκεια αυτού του αιώνα από μία σε πέντε μέρες. Ο επόμενος αιώνας μπορεί να δει τη θέσπιση μιας ακόμη μεγαλύτερης περιόδου καταγραφής.

Στο τέλος των αιώνων τα τρία κύρια Κέντρα θα είναι σε πλήρη, ενοποιημένη και συγχρονισμένη δραστηριότητα με το Σανάτ Κουμάρα στη Σαμπάλλα να επισκιάζει και να εμψυχώνει τους Αντιπροσώπους Του στο Ιεραρχικό και το ανθρώπινο Κέντρο. Τότε το κεντρικό Τρίγωνο κάθε Κέντρου όχι μόνο θα δρα ενεργά αλλά και θα εργάζεται μαζίμε τα άλλα σε στενότατη επικοινωνία σχηματίζοντας έτσι συμβολικά έναν “Αστέρα με εννέα κορυφές που παντοτινά θα περιστρέφεται”. Τότε οι μαζικές ενέργειες των τριών κύριων Κέντρων θα κυριαρχήσουν πάνω στα άλλα τέσσερα κέντρα ρυθμίζοντας την εκδήλωση της Ζωικής Έκφρασης σε όλα τα βασίλεια της φύσης. Όταν έρθει κάποιος στην εξέταση της σφαίρας της ακτινοβολίας των τριών αυτών κύριων Κέντρων έχει ενδιαφέρον να σημειώσει ότι αυτή την εποχή και στο σημερινό αυτό παγκόσμιο κύκλο η πιο δυναμική ακτινοβολία και η πιο πλατιά περιοχή επιρροής είναι εκείνη της Ιεραρχίας.

Εκτός ότι “δίνει ζωή” σε όλες τις μορφές επί και εντός του πλανήτη η επίδραση ή η ακτινοβολία της Σαμπάλλα είναι σαφώς και συνειδητά περιορισμένη μέχρι να έρθει ο καιρός που η Ιεραρχία και η Ανθρωπότητα θα μπορούν να ανταποκρίνονται εποικοδομητικά. Περιττό να ειπωθεί ότι η επίδραση αυτή είναι παρούσα και εφελκύει ανταπόκριση από όσους είναι σε θέση να παρασυρθούν μέσα στη σφαίρα ακτινοβολίας της. Αλλά είναι αισθητό ότι προς το παρόν υπάρχουν πάρα πολλές μορφές έκφρασης που δε θα μπορούσαν να αντιδράσουν ορθά στο έργο του “Καταστροφέα των μορφών” που αποτελεί την πιο ισχυρή όψη αυτού του Πρώτης Ακτίνας κέντρου και εκείνη που εκδηλώνεται πρώτη επειδή το έργο της πρέπει να διεκπεραιωθεί προτού οι άλλες δύο όψεις της ισχύος της μπορέσουν να λειτουργήσουν ορθά.

Το κέντρο που ονομάζεται Ανθρωπότητα έχει προς το παρόν ανεπαρκή ακτινοβολία λόγω της, επί του παρόντος, ανεπαρκούς του ανάπτυξης. Η σφαίρα επιρροής του είναι σχετικά περιορισμένη παρότι οι άνθρωποι αρχίζουν να εργάζονται εξωστρεφώς στην κατεύθυνση των υπανθρώπινων βασιλείων και να προσελκύουν ισχυρότερα το βασίλειο των ψυχών από ό,τι ως τώρα. Η Ιεραρχία δεν έχει ωστόσο ενδότερους περιορισμούς όπως εκείνους που συνειδητά και εσκεμμένα της επιβάλλονται από τη Σαμπάλλα ή που ασυνείδητα επιβάλλονται από την ανθρωπότητα. Κάθε φραγμός της Ιεραρχικής ακτινοβολίας, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τέτοιο όρο, προέρχεται συνήθως από τις μορφές πάνω στις οποίες επιζητείται κρούση της ακτινοβολίας της αλλά η εξερχόμενη επίδραση του κεντρικού Τριγώνου της Ιεραρχίας είναι μοναδική και μεγάλης εμβέλειας.

Όλα όσα εξετάζουμε εδώ λαμβάνουν χώρα μέσα στο αιθερικό σώμα του πλανήτη γιατί όλα αυτά τα κέντρα υπάρχουν αιθερικά και μόνο αιθερικά και δεν επηρεάζονται από το γεγονός ότι οι “μονάδες ενέργειας” μέσα στη Σαμπάλλα ή την Ιεραρχία μπορεί να λειτουργούν σε φυσικούς φορείς. Μερικές λειτουργούν και μερικές όχι.

Οι ρυθμιστικές Ζωές σε αμφότερα τα Κέντρα αυτά εργάζονται ολοκληρωτικά με αιθερικά μέσα χειριζόμενες και ελέγχοντας ενέργειες. Το Ανθρώπινο Κέντρο με τις “μονάδες ενέργειάς” του εργάζεται σε μεγάλο βαθμό επί του παρόντος σε καθαρά φυσικά επίπεδα ή χρησιμοποιώντας ως μέσο εκείνο τον τύπο ουσίας που ονομάζουμε “υλικό”. Οι άνθρωποι εργάζονται με τις εξωτερικές μορφές, με τα απτά στοιχεία και με υλικούς παράγοντες. Οι “μονάδες” των άλλων Κέντρων εργάζονται με ουσία και όχι με ύλη. Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα και ζωτική διάκριση.

Η Ιεραρχία υφίσταται πάνω στο βουδδικό πεδίο που είναι ο πρώτος από τους Κοσμικούς αιθέρες και εργάζεται από εκεί εντυπώνοντας τη νοητική ύλη. Η Σαμπάλλα εργάζεται πάνω στα επίπεδα των τριών ανώτατων αιθέρων. Ενώ η Ανθρωπότητα εργάζεται πρωτίστως στους τρεις κόσμους του πυκνού Κοσμικού φυσικού πεδίου.

Ο Νέος Όμιλος Εξυπηρετητών του Κόσμου έχει μέσα του “μονάδες ενέργειας” που μπορούν να εργασθούν τόσο με ύλη όσο και με ουσία. Υπάρχει εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα διάκριση που σπάνια συλλαμβάνεται. Μιλώντας από εσωτερική σκοπιά η λέξη “ύλη” ή υλικός δίνεται σε όλες τις μορφές των τριών κόσμων. Και παρότι το μέσο ανθρώπινο ον βρίσκει δύσκολο να καταλάβει ότι το μέσο στο οποίο πραγματοποιούνται οι νοητικές διεργασίες και το μέσο από το οποίο κατασκευάζονται όλες οι μορφές είναι η ύληαπό πνευματική σκοπιά είναι ωστόσο έτσι.

Η ουσία, μιλώντας τεχνικά και νοούμενη εσωτερικά, είναι στην πραγματικότητα Κοσμική αιθερική ύλη ή ή η ύλη εκείνη από την οποία τα τέσσερα ανώτερα πεδία των επτά πεδίων μας απαρτίζονται. Από την ανθρώπινη σκοπιά η ικανότητα να εργάζεται κάποιος με την Κοσμική αιθερική ουσία και μέσα σε αυτή εμφανίζεται πρώτα απ’ όλα όταν ο αφηρημένος νους αφυπνισθεί και αρχίσει να εντυπώνει το συγκεκριμένο νου. Η Ενόραση είναι μια ιδέα ντυμένη με αιθερική ουσία και τη στιγμή που ο άνθρωπος αποκτά την ικανότητα να ανταποκρίνεται στις ιδέες αυτές, μπορεί να αρχίσει να κυριαρχεί τις τεχνικές του αιθερικού ελέγχου. Όλα αυτά στην πραγματικότητα αποτελούν μια όψη της μεγάλης δημιουργικής διαδικασίας, ιδέες που εκπορεύονται από τα βουδδικά επίπεδα ύπαρξης, από τον πρώτο ή κατώτατο κοσμικό αιθέρα, πρέπει να ντυθούν με ύλη των αφηρημένων επιπέδων του νοητικού πεδίου. Κατόπιν πρέπει να ντυθούν με ύλη του συγκεκριμένου νοητικού πεδίου. Αργότερα με ύλη επιθυμίας και τελικά, αν ζήσουν τόσο πολύ, προσλαμβάνουν φυσική μορφή. Μια ιδέα που έρχεται από τα ενορατικά επίπεδα της Θείας Συνείδησης είναι μια ιδέα αληθινή.

Η ιδέα αητή σημειώνεται ή κατανοείται από τον άνθρωπο που έχει στον εξοπλισμό του ουσία της ίδιας ποιότητας γιατί είναι η μαγνητική σχέση μεταξύ του ανθρώπου και της ιδέας που έκανε εφικτή την κατανόησή της. Μέσα στη μεγάλη δημιουργική διαδικασία πρέπει ο άνθρωπος να δίνει μορφή στην ιδέα αν μπορεί να το κάνει και έτσι ο δημιουργικός καλλιτέχνης ή ο δημιουργικός ανθρωπιστής παίρνει υπόσταση και η Θεία Δημιουργική πρόθεση με αυτό τον τρόπο βοηθείται. Οι ιδέες μπορούν ωστόσο να είναι θνησιγενείς και άκαρπες και έτσι να μην κατορθώσουν να φθάσουν στην εκδήλωση. Ο μαθητής γνωρίζει καλά ότι τα τρία κύρια Κέντρα έχουν τις αντιστοιχίες τους στο ανθρώπινο αιθερικό σώμα και ότι το καθένα από αυτά σχετίζεται με την ανώτερη αντιστοιχία του και μπορεί έτσι να “εντυπωθεί” ή να επηρεασθεί και να αφυπνισθεί από τον αντίστοιχο ανώτερο παράγοντα. Θα μπορούσε να δηλωθεί ότι:

  Η ενέργεια από το πλανητικό κέντρο Σαμπάλλα χρησιμοποιεί το κεφαλικό κέντρο, το χιλιοπέταλο λωτό όταν ο άνθρωπος είναι επαρκώς αναπτυγμένος. Το κέντρο αυτό είναι ο παράγοντας της Θείας Θέλησης μέσα στη ζωή του πνευματικού ανθρώπου που εργάζεται δια της Πνευματικής Τριάδας. Το κέντρο αυτό είναι ενεργά χρήσιμο μόνο όταν η Ανταχκαράνα έχει δομηθεί ή βρίσκεται σε διαδικασία δόμησης.

 Η ενέργεια από το πλανητικό κέντρο Ιεραρχία χρησιμοποιεί το κέντρο της καρδιάς. Το κέντρο αυτό είναι ο παράγοντας της Θείας Αγάπης η οποία εκφράζει βασικά τη Θέληση-για-το-Καλό που εργάζεται δια της ψυχής του ζηλωτή ή του μαθητή ατομικά. Αυτό καθίσταται δυνατό όταν έχει επιτευχθεί σε κάποιο βαθμό επαφή με την ψυχή και ο υποψήφιος βρίσκεται στο δρόμο για να γίνει μια ψυχικά εμποτισμένη προσωπικότητα.

 Η ενέργεια από το τρίτο πλανητικό κέντρο, την Ανθρωπότητα χρησιμοποιεί το κέντρο του λαιμού και εργάζεται διατης ολοκληρωμένηςπροσωπικότητας και επομένως μόνο όταν έχει επιτευχθεί ένας σχετικά υψηλός βαθμός εξελικτικής ανέλιξης. Το κέντρο του λαιμού γίνεται δημιουργικά και πνευματικά ενεργό μόνο όταν η κατώτερη φύση έχει σε κάποιο βαθμό υποταχθεί στην ιδεαλιστική έφεση. Η έφεση αυτή δε χρειάζεται να είναι εκείνη που συνήθως θεωρείται σαν πνευματική και θρησκευτική από τον ορθόδοξο, καθιερωμένο και επομένως αιχμαλωτισμένο στοχαστή. Η έφεση αυτή ωστόσο πρέπει να είναι τέτοια που ολόκληρος ο ολοκληρωμένος άνθρωπος να είναι όργανό της και που να έχει τόσο πλατειά φύση ώστε να καλεί σε έκφραση όλη του τη δημιουργική ικανότητα.