Κάτω από την Έβδομη αυτή Ακτινική επίδραση η Τεκτονική Αδελφότητα θα εισέλθει σε μια νέα και βαθιά πνευματική δραστηριότητα και θα αρχίσει να προσεγγίζει την αληθινή λειτουργία της και να εκπληρώνει το από καιρό προβλεφθέν πεπρωμένο της. Ένα σημείο θα ήταν ενδιαφέρον να σημειωθεί εδώ. Κατά την περίοδο δραστηριότητας της Έκτης Ακτίνας η Αδελφότητα περιέπεσε σε μια αποκρυσταλλωμένη και μισαλλόδοξη στάση, μαζί με άλλους κύκλους που αποτελούν ομάδες.

Η ίδια έπεσε επίσης στα δίκτυα του υλισμού και η εξωτερική μορφή είχε επί αιώνες μεγαλύτερη σημασία στα μάτια των Τεκτόνων από την εσώτερη πνευματική έννοια. Τα σύμβολα και το σύστημα των αλληγοριών υπογραμμίστηκαν, ενώ εκείνο που αποσκοπούσαν να μεταδώσουν και ν’ αποκαλύψουν στο μυημένο λησμονήθηκε εντελώς.

Επίσης, η τάση της προσοχής μιας στοάς Τεκτόνων και η κύρια έμφαση δόθηκε δυναμικά στη λειτουργία και τη θέση του Σ.Δ. και όχι στην εσώτερη σημασία του έργου επί του δαπέδου του Ναού. Η στοά δεν θεωρείτο μια ολοκληρωμένη λειτουργούσα οντότητα. Αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει και η δυναμικότητα της χρησιμότητας του έργου και του τυπικού των στοών θα καταδειχθεί. Θα διαπιστώσουμε ότι στην τακτικότητα των τυπικών και στην καθαγιασμένη τυπικότητα των καθιερωμένων τελεστικών τύπων βρίσκεται η αληθινή έννοια του έργου και της χρήσης της Λέξης. Η ερχόμενη περίοδος ομαδικού έργου, δύναμης και οργανωμένης συνθετικής τελετουργικής δραστηριότητας, θα επηρεάσει βαθιά τον Τεκτονισμό, καθώς φεύγει μαζί με την Έκτη Ακτινική επίδραση η σπουδαιότητα μιας κεντρικής κυριαρχούσας μορφής και γίνεται κατανοητό το αληθινό πνευματικό έργο και ρόλος της στοάς.