Αναλυτικά Περιεχόμενα του 4ου DVD Εσωτερικής Αυτογνωσίας

Οδηγίες για μια Ορθότερη Στάση
 4ο DVD μια σειρά 12 μαθημάτων
 4ο DVD μια σειρά 12 διαλογισμών   

Ο ΉΛΙΟΣ
Η σημασία του ήλιου
1. Η αναζήτηση του κέντρου
2. Πώς να λαμβάνουμε τα αιθέρια στοιχεία του ήλιου
 Ο ήλιος έχει πραγματική και ουσιαστική αξία στη ζωή μας. Εισάγει τη δύναμή του μέσα σε ολόκληρη τη φύση. Διαχέει την ενέργειά του σε πάρα πολύ μεγάλη ποσότητα που τα όντα συλλαμβάνουν και απορροφούν.
Αυτή η ενέργεια συναντάται προπαντός στις ακτίνες του και στον αέρα υπό τη μορφή του “πράνα” που είναι το ελιξίριο της ζωής.
 Ο ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και σηματοδοτεί το κέντρο που πρέπει να βρούμε μέσα μας – τον ήλιο, το Πνεύμα, το Θεό – γιατί στο φυσικό επίπεδο ο ήλιος είναι το σύμβολο της Θεότητας. Ο ορατός, αισθητός αντιπρόσωπός Της.
Έτσι, όταν αντικρίζουμε τον ήλιο, την πηγή της ζωής, θαυμάζουμε το κεντρικό σημείο του ηλιακού συστήματος, το Πνεύμα. Είναι σα να βλέπουμε το μάτι του Θεού.... τον “Παντεπόπτη οφθαλμό”.
 Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει και σε μας: πρέπει να κοιτάζουμε τον ήλιο με την επιθυμία η συνείδησή μας να πλησιάσει το δικό μας κέντρο, το πνεύμα μας, το Θεό μέσα μας.
Όταν αυτό συμβεί, τότε όλα τα μόρια της ύπαρξής μας θα πάρουν το ρυθμό της παγκόσμιας Ζωής.

Ο ΉΛΙΟΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
1.“Πράνα”
2. Ετοιμασία πριν την ανατολή του ήλιου
3. Πώς να εκτίθεστε στον πνευματικό ήλιο
4. Πώς θα βρείτε το ανώτερό σας Εγώ στον ήλιο
5. Τύποι για να προφέρετε στην ανατολή του ήλιου
6. Ανταλλαγές - Επίλογος
 Ο ήλιος είναι η πηγή της ζωτικότητας και το μέσο που δίνει ζωή στον πλανήτη μας με το πράνα.
 Πράνα είναι η αιθερική όψη της Θείας ενέργειας. Είναι η ενέργεια του πλανήτη η οποία συνδυάζεται, όταν τη λαμβάνουμε, με τις αιθερικές φυσικές μας ενέργειες.
Όταν σε αυτές τις δύο δυνάμεις συγχωνευθεί και ψυχική ενέργεια, τότε δημιουργείται μία σύν-θεση των δυνάμεων της προσωπικότητας.
Υπάρχουν τρία κέντρα στο σώμα που είναι απολύτως αναγκαία για τη ζωή:
 Το κέντρο τηςκαρδιάς και αυτή η ίδια η καρδιά. Σ’ αυτά τα δύο εδρεύει τοστοιχείο της ζωής (η όψη Πνεύμα). Ζωή και Πνεύμα είναι ένα.
 Το κέντρο της κεφαλή και ο εγκέφαλος. Σ αυτά εδρεύει το στοιχείο της συνείδησης (η όψη ψυχή).
 Το πρανικό κέντρο και ο σπλήνας, στο οποία εδρεύει η ζωή αυτής της ίδιας της ύλης (η όψη ύλη).
 Ο ήλιος στέλνει το φως και την ενέργειά του. Χρειάζεται όμως και ένα συνεργάτη και αυτός ο συνεργάτης είναι μέσα μας.
Με διαλογισμό και προσευχή συμμετέχουμε στην εργασία του με αγάπη, πίστη και εμπιστοσύνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κατασκευαστεί μία γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ του κατώτερου και του ανώτερου Εγώ.
 Γι αυτό υπάρχει ανάγκη να καθαριζόμαστε τόσο φυσικά όσο και ψυχικά. Γιατί η αγνότητα αποκαθιστά τις επικοινωνίες με τα ανώτερα επίπεδα της ψυχής και του πνεύματος.

ΑΡΜΟΝΙΑ
1. Ο κόσμος της Αρμονίας
2. Η σημασία της Αρμονίας
3. Η σπουδαιότητα της Αρμονίας στην καθημερινότητα
 Αρμονία σημαίνει να δονείται κάποιος σε συμφωνία με όλα όσα υπάρχουν. Να δονείται σε συμφωνία με την καρδιά της Κοσμικής Νοημοσύνης. Ολόκληρο το σύμπαν δονείται σε αρμονία με τη θέληση αυτής της Κοσμικής Νοημοσύνης.
 Η άπειρη πολλαπλότητα της μορφής βγήκε από τον αιώνιο κόσμο των αρχετύπων, έναν κόσμο της αρμονίας. Τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά είναι σε αρμονία, όπως ακριβώς οι άγγελοι και τα ανώτερα όντα.
Γι αυτό ο πνευματικός άνθρωπος, αν επιμένει για την τελειοποίησή του, την οριστική του σωτηρία, φροντίζει να εναρμονίζει την ύπαρξή του με όλες τις δυνάμεις του σύμπαντος. Όλη η δύναμή του βρίσκεται ακριβώς μέσα στη θέλησή του να βρεθεί σε αρμονία με το παγκόσμιο σώμα. Αυτή η παγκόσμια αρμονία αποτελεί γι αυτόν ένα κριτήριο, ένα πρότυπο, ένα σημείο αναφοράς.
 Πρέπει να μάθουμε να εναρμονίζουμε όλα μέσα μας και γύρω μας. Η αρμονία φέρνει όλες τις ευλογίες και τη λύση των προβλημάτων,γιατί δίνει δύναμη, ισχύ, διαύγεια, αυτοκυριαρχία και ισορροπία.

ΑΡΜΟΝΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ 1)
1. Αρμονία και Υγεία
2. Πώς θα μάθουμε αν έχουμε πετύχει την αρμονία
3. Συμπέρασμα
 Όλα μέσα στη φύση, στη ζωή, μας διδάσκουν τη μεγαλειώδη αρμονία που είναι η βάση της ύπαρξης των πάντων. Μόνο ο άνθρωπος δεν εναρμονίζεται με τους νόμους του σύμπαντος και παραμελεί τη μητέρα όλων των ιδιοτήτων, όλων των αρετών που είναι η αρμονία, με αποτέλεσμα να μην έχει ισορροπία και υγεία σε όλα τα επίπεδα: φυσικό, ψυχικό, πνευματικό.
 Κάθε δυσαρμονία υπονομεύει και κατατρώει την υγεία μας, ενώ αν εργαζόμαστε μέσα στην αρμονία, η αταξία δε μπορεί να μπει γιατί αγγίζουμε την καρδιά των πάντων, την Παγκόσμια Ψυχή, το Κέντρο απ όπου έρχονται ρεύματα, πνευματικές δυνάμεις που μετατρέπουν και οργανώνουν τα πάντα μέσα μας: φωτίζουν το βλέμμα μας, ομορφαίνουν την έκφρασή μας, ανυψώνουν τις σκέψεις μας, μεταμορφώνουν τις ιδιότητές μας, οδηγούν τις πράξεις μας.
 Γι αυτό να πραγματοποιούμε την αρμονία μέσα σε όλη μας την ύπαρξη ώστε όλα μας τα κύτταρα να δονούνται σε συμφωνία. Αυτό βέβαια απαιτεί συνεχή εργασία, θέληση, συγκέντρωση και πίστη.
Όταν όμως το κατορθώσουμε, θα μπορούμε να χειριζόμαστε με σοφία και διορατικότητα θαυμαστές δυνάμεις για το καλό μας και το καλό όλης της ανθρωπότητας.

ΑΡΜΟΝΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2)
1. Η αρμονία ως μορφή εστιασμένου προσανατολισμού
2. Τρίπτυχο: ΑΓΑΠΗ – ΑΡΜΟΝΙΑ – ΟΜΟΡΦΙΑ
 Όλοι απορροφούμε ενέργεια,όλοι την αφομοιώνουμε και όλοι τη χρησιμοποιούμε. Αυτό από τον πολύ κόσμο γίνεται μη συνειδητά. Στο βαθμό που γίνεται συνειδητά, ο άνθρωπος βρίσκεταισε ανώτερο βαθμό εξέλιξης. Αναγνωρίζει τις ανάγκες του και κάνει συνειδητές προσλήψεις.
 Στην Ιοχροοχόο Ακαδημία μαθαίνουμε να προσλαμβάνουμε ορθά και μεσωστή δοσολογία την 7η Ιόχρου Ακτίνα και στις δύο όψεις της:
α) την καταστρεπτική της όψη ως προς τα μη συμβατά:σκέψεις, συναισθήματα, τοξίνες και
β) τη δομητική της όψη για την οργάνωση ενός νέου αιθερικού, συμβατού με το ωραίο και λεπτοφυέστερο.
 
1. Στην καταστρεπτική διαδικασία δημιουργούμε Αρμονία μέσω διαμάχης. Η διαμάχη είναι μεταξύ του καταστρεφόμενου και του εισαγόμενου (τότε βαδίζουμε τη “δοκιμαστική ατραπό”)
2. Με τη δομητική όψη δημιουργούμε Αρμονία μέσω κατανόησης επειδή η δόμηση γίνεται στο φως της κατανόησης όπως αυτό μας προσφέρεται από την Ιεραρχία και το Χριστό.
Όταν είμαστε συνεχώς εστιασμένοι στο φως του Χριστού είναι ένας προσανατολισμός που εγγυάται την αρμονία.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ (Ποια η σημασία της για εμάς και το περιβάλλον)
1. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα
2. Η δύναμη των χειρονομιών – Τα χέρια
3. Το βλέμμα
 Ο άνθρωπος αποτελείται από διάφορα σώματα πιο αιθέρια από το φυσικό του σώμα και χάρη σ’ αυτά φτιάχνει σκέψεις και συναισθήματα, καλά ή άσχημα, που τρέφονται από την ίδια την ουσία του δημιουργού.
 Ο άνθρωπος είναι δημιουργός σε όλα τα επίπεδα. Εμείς είμαστε δημιουργοί για το καλό όπως και για το κακό. ΄Ο,τι δημιουργούμε αντανακλάται και στο φυσικό μας σώμα. Στη συμπεριφορά μας, στις χειρονομίες, στο βλέμμα μας.
Γι αυτό πρέπει να έχουμε συνείδηση της κατάστασής μας και να αγρυπνούμε:
 Συνείδηση των χειρονομιών μας τις οποίες, αν θέλουμε να προχωρήσουμε στον πνευματικό δρόμο, πρέπει να μελετήσουμε και να δούμε αν αυτές εκδηλώνουν μέσα μας και γύρω μας την αγάπη, την αλήθεια, την αρμονία.
 Συνείδηση του βλέμματός μας. Διότι με τα μάτια μπορούμε όχι μόνο να δεχόμαστε αλλά και να δίνουμε. Εκείνος που ασκείται στο να δίνει, να ακτινοβολεί, να ανακουφίζει,προσφέρει την πιο μεγάλη υπηρεσία. Γι αυτό πρέπει διαρκώς να παρατηρούμε τον εαυτό μας και να επιτηρούμε την έκφραση των ματιών μας. Όλα είναι μέσα στο βλέμμα που είναι μία σύνθεση ολόκληρης της ύπαρξής μας.
Τα μάτια, το βλέμμα είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας.

ΟΜΙΛΙΑ
ΉΧΟΣ & ΛΟΓΟΣ (Η σημασία της ομιλίας για την Αύρα και την Υγεία)
 Ο Λόγος είναι δύναμη που διατρέχει τους κόσμους - φυσικό, αισθαντικό,νοητικό, βάζει σε κίνηση δυνάμεις και προκαλεί αποτελέσματα, θετικά ή αρνητικά.
 Ο Ήχος είναι δημιουργική ενέργεια. Δημιουργεί αλλά, προσοχή και καταστρέφει.
 Τα αποτελέσματα εξαρτώνται:
α) από το κίνητρο πίσω από τα λόγια μας,
β) από το επίπεδο συνείδησης που έχουμε και
γ) από την ακρίβεια, την αγνότητα και την ειλικρίνεια της ομιλίας μας.
 Με την ομιλία δημιουργούμε διαταραχές ή αρμονία στο σύμπαν, ασχήμια ή ομορφιά μέσα μας και γύρω μας. Κάθε λέξη που προφέρουμε σχετίζεται με κάποιο ενεργειακό κέντρο μέσα μας που επηρεάζεται από την ομιλία και μεταφέρει την ουσία του (κάθε κέντρο έχει τη δική του ιδιαίτερη ουσία και χρώμα) στην αύρα μας και στο Διάστημα. Συνεπώς, όταν η αύρα μας είναι μολυσμένη, γεμάτη από δηλητήρια που παράγονται από αρνη-τικές σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις και λόγια, τότε δε μπορεί ναδιατηρήσει την υγεία μας.
Ο ορθός λόγος δημιουργεί αρμονία και υγεία.
 Η ελεγχόμενη ομιλία βλέπει το αποτέλεσμα πριν ελευθερώσει την αιτία.
 Η ορθή ομιλία βγαίνει από την καρδιά. Φωτίζεται από το νου και φορτίζεται με αγάπη και χαρά.
 Πρέπει να αναπτύξουμε μια επιστήμη της ομιλίας και βαθμιαία να την κυριαρχήσουμε γιατί η ομιλία είναι άμεσα υπεύθυνη για τη ζωή, την υγεία και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και τη φύση.
Ο Χριστός είπε: “Παν ρήμα αργόν ον εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσιν περί αυτού λό-γον εν ημέρα κρίσεως. Εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση” (Κατά Ματθαίον ΙΒ΄, 36-37)

ΑΠΡΟΣΩΠΙΑ
Απροσωπία είναι:
 η αποκέντρωση από τις ανάγκες της προσωπικότητας και η εστίαση στις ανάγκες της ψυχής.
 Είναι η στάση της αληθινής κατανόησης και εκείνης της αγάπης που κοιτά μέσα από τις προσωπικότητες και αναγνωρίζει μέσα στον καθένα την ψυχή που αγωνίζεται. Γι αυτό και δεν κρίνει κανέναν ούτε τον καταδικάζει.
Για να αναπτύξουμε την απροσωπία, που σημαίνει “αποταύτιση”, πρέπει να περάσουμε μέσα από την ταύτιση, δηλαδή την προσκόλληση στο σώμα-ύλη, στο συναίσθημα, στη σκέψη-νου και να αντιληφθούμε, μέσα από το βίωμα, τι σημαίνει η έλλειψή της και σε τι λάθη μας οδηγεί. Μόνο όταν αντιληφθούμε πόσο μας εγκλωβίζει η ταύτιση, μπορούμε να νιώσουμε την ανάγκη για απροσωπία.

ΑΠΡΟΣΩΠΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ 1)
Η αληθινή απροσωπία έχει κάποια γνωρίσματα:
 Απροσωπία για ένα ζηλωτή είναι να αποκεντρωθεί από την προσωπικότητά του και να παίρνει τις αποφάσεις του σύμφωνα με τι τον φέρνει κοντά στην ψυχή του.
 Απροσωπία για ένα μαθητή είναι:
 η απροσωπία στην υπηρεσία του – Δεν επιτρέπει στις συνθήκες να τονεμποδίζουν από το να υπηρετεί το γενικό καλό
 η απροσωπία στην ομάδα του – Δεν κρίνει τους αδελφούς του από τη συμπεριφορά των προσωπικοτήτων. Η εστίασή του μεταφέρεται στο ομαδικό έργο και αυτό έχει σαν κύριο μέλημά του.
 Απροσωπία για έναν πιο προχωρημένο μαθητή είναι ακόμα και από την ίδια την Ιεραρχία-τους Διδασκάλους και η εστίασή του μεταφέρεται στην πραγμάτωση του Θείου Σχεδίου το οποίο και Εκείνοι υπηρετούν.
Η απροσωπία δεν είναι απομόνωση. Είναι περιεκτικότητα. Ξεκινάμε ως μία μεμονωμένη μονάδα και συνδεόμαστε με ένα ευρύτερο σύνολο. Όσο κατακτούμε την απροσωπία τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε ψυχές. Τότε, τα κριτήριά μας για το ορθό αλλάζουν και αναπτύσσουμε τη διάκριση.

ΑΠΡΟΣΩΠΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2)
Η αληθινή απροσωπία ωθεί στη δράση ενώ η ψεύτικη στη μη δράση.
Εκείνος που είναι αληθινά απρόσωπος, είναι πρωτίστως απρόσωπος με τον ίδιο του τον εαυτό:
 έχει αποταυτιστεί από τις επιθυμίες, τους φόβους και τις σκέψεις του
 δεν προσδοκά ανταλλάγματα
 δεν έχει προκαταλήψεις
 σέβεται το δρόμο του καθενός και γι αυτό δεν πληγώνεται
 δεν κρίνει, απλά βοηθά όταν του επιτρέπεται. Αυτό τον κάνει να δρα ελέυθερα και ορθά.
Μπορούμε να βρούμε σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε εμείς; Μπορούμε! Με:
 ειλικρινή παρατήρηση
 ειλικρινή αναγνώριση των εφοδίων και των ατελειών μας
 σεβασμό στα ενδιάμεσα στάδια και
 μία ορθή πνευματική καθοδήγηση

ΑΠΡΟΣΩΠΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ 3)- ΕΠΙΛΟΓΟΣ
1. Αποτελέσματα απροσωπίας
2. Πώς αναπτύσσουμε την απροσωπία
 Κατακτώντας την απροσωπία
 έχουμε: διαύγεια, διάκριση, ορθή δράση
 αναπτύσσουμε: αληθινή αγάπη, κατανόηση για τον εαυτό μας, κατανόηση και για τους άλλους.
 Αναπτύσσουμε την απροσωπία:
α) όταν έχουμε ειλικρίνεια=σαφήνεια στόχου.
Η απροσωπία, η ειλικρίνεια και η ακρίβεια είναι σημαντικές αρετές για να εντοπίζουμε με την παρατήρηση τη θέση μας κάθε φορά και να προσφέρουμε το μέγιστο δυνατό.
β) Με τη μελέτη=μελέτη διαλογιστικής μορφής.
Η μελέτη των αληθινά πνευματικών βιβλίων δεν είναι αύξηση γνώσεων. Είναι μορφή διαλογισμού.
γ) Όταν δεν κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις.
Εντοπίζουμε ποιος πρωταρχικά είναι ο κύριος "αντίπαλος" = η ταύτιση και προσέχουμε να δούμε:
 πώς λειτουργεί
 πού και πώς εκδηλώνεται
 τι συνέπειες έχει
δ) Με τη θέληση να θυμόμαστε ότι είμαστε ψυχές και έχουμε ένα πλάνο ακόμη και αν δεν το γνωρίζουμε.
ε) Με την παρατήρηση και τη διάκριση. Παρατηρούμε στην καθημερινότητά μας τα κίνητρά μας και διακρίνουμε τη φύση των επιθυμιών, των σκέψεων και των πράξεών μας.
στ) Με την πειθαρχία να δράσουμε σύμφωνα με αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως εξελικτικά ορθό τη δεδομένη στιγμή.
ζ) Με την τεχνική της αδιαφορίας. Αδιαφορία είναι η άρνηση να ταυτιστούμε με οτιδήποτε εμποδίζει την πνευματική μας εξέλιξη.
η) Με την απόσπαση = την απόσυρση και τη συμπύκνωση της συνείδησής μας στον εσωτερικό παρατηρητή - την ψυχή. "Αποσπόμαστε και δρούμε ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τα προβλήματα, τα διευθετούμε χωρίς προσκόλληση και στεκόμαστε σαν ένας γερός βράχος και ένα δυνατό χέρι για τον εαυτό μας και τους άλλους" (Διδάσκαλος Θιβετανός).
θ) Με την υπομονή, τη σταθερότητα και το ρυθμό.
 Η μαθητεία είναι μία προσπάθεια να αποκαλύψουμε, να στηρίξουμε και να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας και αυτά θα τα πετύχουμε μόνο μέσω της απροσωπίας.

1. ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
Α) Όταν κάποιος διαφωνεί με εσάς ή δεν σας αρέσει η στάση, οι ιδέες ή οι προτάσεις του, τι κάνετε πρώτα;
 τον αγαπάτε;
 σιωπάτε;
 συζητάτε γι αυτόν με τους άλλους;
 προσπαθείτε να τον διορθώσετε;
Με ποιο τρόπο κάνετε αυτή την προσπάθεια;
Β) Αν είσαστε απρόσωπος είναι αυτό αποτέλεσμα της εκπαίδευσης ή σας είναι φυσικό;
Είναι απλή αυτοάμυνα ή είναι ο ευκολότερος τρόπος για να επιτύχετε ειρήνη ή είναι ένα πνευματικό επίτευγμα;

2. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ "ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ"
Αρχαία ιστορία των Σούφι (κατ άλλους έχει βουδιστική προέλευση)

Δώδεκα καθοδηγούμενοι Οραματικοί Διαλογισμοί για την οργάνωση του εαυτού σύμφωνα με τη θεματολογία του 4ου dvd μαθημάτων.
Στους διαλογισμούς χρησιμοποιούνται οι ενέργειες της Καλής Θέλησης και της Αγάπης,