To τρίτο βιβλίο το οποίο σας προτείνουμε ως μελέτη είναι “Οι Άνθρωποι του Ψεύδους” του Σκοτ Πεκ εκδόσεις "Κέδρος” και είναι μια πραγματεία πάνω στην έννοια του ανθρώπινου κακού.

Περιλαμβάνει επεξηγήσεις
  για την ψυχολογία του κακού
  για την αναμέτρηση με το κακό στην καθημερινή ζωή

Παραθέτει κάποιες περιπτώσεις για την κατανόηση των μηχανισμών του ψεύδους.
Μιλάει,
  γι’ αυτόν που ονομάζει “πατέρα τoυ ψεύδους”,
  για το δαιμονισμό,
  για τον εξορκισμό

Εξετάζει το ομαδικό κακό, ανεβαίνοντας την κλίμακα της συλλογικής ευθύνης
  τι συμβαίνει,
  πως προλαμβάνεται το ομαδικό κακό,
  πως παράγεται η ψυχολογία του κακού,
  για την ηθική κρίση
  για την επιστημονική αυθεντία
  για την κατάχρηση της επιστήμης και
  τη μεθοδολογία αγάπης, στην οποία καταλήγει και στην οποία πιστεύουμε.

Λέει για παράδειγμα,
«Δεν είναι εύκολο πράγμα να αγκαλιάζεις την ασχήμια με μοναδικό κίνητρο την ελπίδα ότι αυτή η αποδοχή μπορεί, με κάποιο άγνωστο τρόπο, να τη μεταμορφώσει σε ομορφιά. Βέβαια ο μύθος του βατράχου, που με το φιλί έγινε πρίγκιπας, παραμένει. Πώς όμως το φιλί μεταμορφώνει το βάτραχο σε πρίγκιπα; Πώς δουλεύει η μεθοδολογία της αγάπης; Πώς θεραπεύει;
Δεν ξέρω ακριβώς, δεν ξέρω επειδή η αγάπη μπορεί να δουλέψει με πολλούς τρόπους και κανένας από αυτούς δε μπορεί να προβλεφθεί. Ξέρω ότι το πρώτο καθήκον της αγάπης είναι ο εξαγνισμός του εαυτού μας.
Όταν κάποιος έχει εξαγνιστεί με τη βοήθεια της Χάριτος του Θεού, μέχρι του σημείου να μπορεί να αγαπήσει πραγματικά τους εχθρούς του, συμβαίνει κάτι θαυμαστό. Είναι σαν να γίνονται τα όρια της ψυχής τόσο καθαρά, που είναι διάφανα και τότε ο άνθρωπος εκπέμπει ένα απαράμιλλο Φως.
Αυτό το Φως μπορεί να έχει διαφορετικές επιδράσεις. Μερικοί που βρίσκονται στο δρόμο τους για την Αγιότητα θα προωθηθούν γρηγορότερα, χάρη στην ενθάρρυνσή Του. Άλλοι που βρίσκονται στο δρόμο τους για το κακό θα παρακινηθούν να αλλάξουν την κατεύθυνσή τους, όταν έρθουν αντιμέτωποι με αυτό το Φως.
Ο άνθρωπος που έχει το Φως, ο οποίος είναι μόνο ένας φορέας του, τις περισσότερες φορές δε θα έχει συνείδηση αυτών των επιδράσεων. Τελικά αυτοί που μισούν το Φως θα επιτεθούν εναντίον του, όμως οι κακές πράξεις τους θα είναι σαν να απορροφώνται και να κατακαίγονται από το Φως. Έτσι η κακή ενέργεια καταστρέφεται, περικλείεται από το Φως και ουδετεροποιείται. Η διαδικασία μπορεί να είναι οδυνηρή για το φορέα του Φωτός, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και μοιραία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι το κακό έχει νικήσει, τα σχέδια του ανατρέπονται.
Δε μπορώ να μιλήσω πιο συγκεκριμένα για τη μεθοδολογία της αγάπης παρά αναφέροντας αυτά τα λόγια ενός ηλικιωμένου ιερέα που ξόδεψε πολλά χρόνια στη μάχη.
“Υπάρχουν δεκάδες τρόποι για να αντιμετωπίσει κάποιος το κακό και αρκετοί για να το κατακτήσει. Όλοι τους είναι μεμονωμένες απόψεις της αλήθειας ότι ο μοναδικός ύστατος τρόπος κατάκτησης του κακού είναι να το αφήσουμε να πεθάνει από ασφυξία μέσα σε ένα ζωντανό άνθρωπο που έχει τη διάθεση να το κάνει. Όταν εκεί απορροφάται σαν το αίμα σ’ ένα σφουγγάρι ή χάνεται σαν λόγχη στη καρδιά του ανθρώπου, χάνει τη δύναμή του και δε μπορεί να προχωρήσει περισσότερο. Η θεραπεία του κακού μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ανθρώπινη αγάπη.”
Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, ξέρω πάντως ότι γίνεται!»