Το Φεστιβάλ του Βεσάκ είναι το δεύτερο από τα τρία Πνευματικά Φεστιβάλ
των Πανσελήνων της Άνοιξης.

Την ακριβή ώρα της πανσελήνου, ο Βούδας,
που είναι η έκφραση της Σοφίας του Θεού,
η Ενσωμάτωση του Φωτός και ο Δείκτης του Θείου Σκοπού
για μία και μοναδική φορά στη διάρκεια του χρόνου,
στρέφεται από τον υψηλό τόπο όπου κατοικεί κι εργάζεται,
για να ευλογήσει τον κόσμο.

Εκφωνεί ένα μεγάλο μάντραμ και γίνεται ο
“Παράγοντας Απορρόφησης” της Δύναμης της 1ης Ακτίνας,
του Σκοπού του Θεού ενώ χρησιμοποιεί τη μαγνητική έλξη
της 2ης Ακτίνας για να συγκρατήσει στον Εαυτό Του αυτή τη Δύναμη.

Τότε ο Χριστός - κεφαλή της Ιεραρχίας και
αντιπρόσωπος της ανθρωπότητας που ανατείνει
γίνεται ο “Παράγοντας Λήψης” αυτής της δυναμικής Ενέργειας
που τη μεταβιβάζει στην ανθρωπότητα.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μία επίγνωση της Ατραπού διαπερνάει στιγμιαία
την ψυχή της ανθρωπότητας.
Οι ζηλωτές δέχονται μια διέγερση στις εφέσεις τους και
οι μαθητές και οι μύστες γίνονται σταθεροί και ακλόνητοι
πάνω στην ατραπό που κατευθύνει προς τον Οίκο τους.

Να γιατί, όταν κάποτε μιλώντας για τον Εαυτό Του ο Χριστός είπε
“Εγώ ειμί το φως του κόσμου”.

Το Φεστιβάλ του Βεσάκ είναι ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ
ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τη θεότητα και
ο διαλογισμός του Βεσάκ δημιουργεί μία ισορροπία
ανάμεσα στον κατώτερο και τον ανώτερο Εαυτό.

Διαλογιζόμαστε αυτή την ώρα για να δημιουργήσουμε
μία θεία ισορροπία μέσα στη φύση μας και
για να βρούμε την ατραπό μας
που οδηγεί προς το Μάτι του Ταύρου, το σπίτι μέσα μας.