Οι στιγμιαίες θεραπείες μπορεί να είναι διαφόρων ειδών. Από τις πολλές δυνατότητες που δικαιολογούν το γεγονός, μπορούμε ν’ αναφέρουμε τις ακόλουθες:

1. Τη θεραπεία της Χάθα Γιόγκα που είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πρακτικής, συνειδητής ή μη. Η θεραπεία αυτή επέρχεται με την προβολή ενός καθαρά φυσικού μαγνητισμού του θεραπευτή που, όταν προστεθεί στο ποσό του διαθέσιμου φυσικού μαγνητισμού μέσα στο σώμα του πάσχοντα, επαρκεί για να επιφέρει άμεση θεραπεία. Ο μαγνητισμός στο σώμα του πάσχοντα, αντί να κατευθύνεται προς τα έξω και να ακτινοβολεί, αναστρέφεται και στρέφεται προς τα μέσα για να συμβάλλει στο απόθεμα της φυσικής δύναμης που διατηρείται σε στατική κατάσταση μέσα στο σώμα. Οι κατώτερου βαθμού ανθρώπινοι τύποι προκαλούν αυτό το είδος της θεραπείας με ευκολία και αυτό ισχύει τόσο για τον ασθενή όσο και για το θεραπευτή. Η ενδεικτική περίπτωση που αναφέρεται πραγματοποιήθηκε ευκολότερα από τον αναφερόμενο “σεΐχη”, επειδή το τραύμα, ένα δάγκωμα στο βραχίονα, που όπως λέει η Α.Α.Μπέιλη οφειλόταν σε αυτοτραυματισμό και πριν τον αυτοτραυματισμό ο ασθενής, αν μπορώ να τον ονομάσω έτσι, κράτησε την εξερχόμενη δύναμη σε εκκρεμότητα με μια πράξη της θέλησης. Έτσι δημιουργήθηκε ένα απόθεμα ενέργειας που ήταν διαθέσιμο κατά την ώρα της θεραπείας, για να συμπληρώσει την ενέργεια του θεραπευτή, που αποδεσμεύθηκε μ’ ένα μάντραμ. Αυτή η θεραπεία σαφώς δεν είναι πνευματική.

2. Υπάρχει επίσης εκείνη η μορφή θεραπείας που μπορεί να είναι στιγμιαία γιατί η ασθένεια είναι κυρίως ψυχολογική και παραισθητική. Ο θεραπευτής είναι τότε σε θέση να κάνει ικανό τον ασθενή να απορρίψει την πλάνη και έτσι να ελευθερωθεί. Όταν η θέληση του θεραπευτή προστίθεται σ’ εκείνη του ασθενή, βοηθά στη διάλυση της πλάνης και της απατηλής σκεπτομορφής και τότε ο ασθενής ελευθερώνεται. Αυτή είναι μια ψυχολογική θεραπεία και δίνεται μόνο σαν ένα παράδειγμα.

3. Υπάρχει κατόπιν ένας τύπος θεραπείας που επέρχεται με δύο τρόπους και αυτή είναι η αληθινή πνευματική θεραπεία: α) Όταν ο ασθενής έλθει σε μια αιφνίδια και συχνά απροσδόκητη επαφή με τη ψυχή του, κατά την οποία η ενέργεια της ψυχής είναι τόσο μεγάλη και τόσο ισχυρή, ώστε περνά σαρωτικά μέσα από τους φορείς και προκαλεί σαφή αποτελέσματα. Έτσι προκαλούνται θεραπείες στον έναν ή τον άλλο φορέα και συχνά στο φυσικό φορέα. Η φυσική κατάσταση ή η ασθένεια συγκρατεί, τόσο συχνά, την αμέριστη προσοχή της συνείδησης του εμπλεκόμενου ανθρώπινου όντος και η ψυχή διαχύνεται στο σημείο της συγκεντρωμένης προσοχής. Σ’ αυτή τη σκέψη βρίσκεται για πολλούς από σας ένας σαφής υπαινιγμός. β) Όταν εξαντληθεί το κακό φυσικό κάρμα του πάσχοντα και την ιδιαίτερη αυτή στιγμή η ασθένεια στο φυσικό πεδίο δεν αποτελεί μέρος του πεπρωμένου του.  Τότε ο θεραπευτής μπορεί να αρχίσει να κομίζει στην κατάσταση, αν είναι πνευματικός και γεμάτος σοφία, αρκετή πνευματική ενέργεια για να εξασφαλίσει τη θεραπεία. Πιστεύω ότι θα βρείτε τις απαντήσεις αυτές σημαντικές. Συλλογισθείτε βαθιά τις συνέπειες.