Όπως θα έχετε παρατηρήσει σε κάποιους προηγούμενους πίνακές μας, υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ του πρώτου βασιλείου της φύσης, του ορυκτού βασιλείου και του τελευταίου βασιλείου, του Ηλιακού, που είναι το Έβδομο και τελευταίο που ήρθε σε εκδήλωση πάνω στον πλανήτη μας.

Υπάρχει μια μυστηριώδης ενότητα ανταπόκρισης που υφίσταται μεταξύ του κατώτατου βασιλείου στην κλίμακα της φύσης και του ανώτατου, μεταξύ εκείνου που εκφράζει την πιο παχυλή εκδήλωση της Θείας Ζωής και αυτού που ενσωματώνει το τελικό και ένδοξο επιστέγασμά της. Αυτή η ανταπόκριση υποθάλπεται από τη δράση της Έβδομης Ακτίνας που προκαλεί τις αρχικές εκείνες αντιδράσεις στην οργανωμένη κίνηση και στην τυπική τελετουργία, οι οποίες στο τέλος της μεγάλης παγκόσμιας περιόδου μας θα φανερώσουν την ανταπόκριση ολόκληρου του Ηλιακού μας συστήματος στην ίδια βασική Έβδομη Ακτινική επίδραση.

Αυτό που μπορούμε τώρα να δούμε στη συγκρότηση, οργάνωση ενός κρυστάλλου, ενός πετραδιού και ενός διαμαντιού με την ομορφιά της μορφής, της γραμμής και του χρώματός τους, την ακτινοβολία και τη γεωμετρική τους τελειότητα, θα εμφανισθεί επίσης μέσω του σύμπαντος ως συνόλου. Ο Μεγάλος Γεωμέτρης του σύμπαντος εργάζεται δια της Έβδομης αυτής Ακτίνας και έτσι βάζει τη σφραγίδα Του πάνω σε κάθε μορφική ζωή, ιδιαίτερα στον ορυκτό κόσμο. Αυτό το γνώριζε πάντοτε η Τεκτονική Αδελφότητα και η έννοια αυτή διαιωνίσθηκε συμβολικά στους μεγάλους καθεδρικούς ναούς του κόσμου, που ενσωματώνουν τη δόξα του ορυκτού κόσμου και είναι το σημάδι του έργου του Μεγάλου Οικοδόμου του σύμπαντος. Όταν περατωθεί το μεγάλο έργο θα δούμε το Ναό του Κυρίου, το Ηλιακό σύστημα, οργανωμένο αντικειμενικά και υποκειμενικά.

Οι αυλές και οι ιεροί τόποι του θα είναι τότε προσιτοί στους υιούς των ανθρώπων που θα εργάζονται τότε δίχως περιορισμό και θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση σ’ όλα τα μέρη του οικοδομήματος. Δια της μαγείας της Λέξης που θα έχει τότε ανακτηθεί, όλες οι πόρτες θα ανοίξουν διάπλατα και η συνείδηση του ανθρώπου θ’ ανταποκρίνεται σε κάθε Θεία Εκδήλωση. Περισσότερα γι’ αυτό δεν μπορώ να πω εδώ, αλλά το ΄Εργο αποτελεί σύμβολο της τελετουργικής οργάνωσης του σύμπαντος. Αυτού του γεγονότος το ορυκτό βασίλειο, με το οποίο γίνεται το Έργο και μέσω του οποίου εκφράζεται το γεωμετρικό σχέδιο, είναι ταυτόχρονα το σύμβολο και το εγχείρημα, η αρχή και επίσης η συγκεκριμένη έκφραση του Θείου Σκοπού.