Το αντίθετο ζωδιακό σημείο του Ζυγού με το οποίο πρέπει να γίνει ενοποίηση, είναι ο Κριός του οποίου εξωτερικός κυβερνήτης είναι ο Άρης, ενώ ο κυβερνήτης του Ζυγού είναι η Αφροδίτη. Επομένως εξωτερικά πρέπει να γίνει μια ενοποίηση μεταξύ της θέλησης και του ανώτερου Νου, που εκφράζεται δια της επιθυμίας ή της αγάπης, ανάλογα με την κατάσταση της εξέλιξης. Ο εσωτερικός Κυβερνήτης του Ζυγού είναι ο Ουρανός και ο Κρόνος σ’ αυτό το σημείο είναι ο Κυβερνήτης εκείνης της “Καταπληκτικής Δημιουργικής Ιεραρχίας” που αποτελεί μέρος της τρίτης όψης της Θεότητας. Γι’ αυτό το λόγο ο Ζυγός συνδέεται στενά και εξηγεί την τρίτη όψη του Θεού και είναι συνεπώς ένα εξουσιαστικό σημείο και ένας μεγάλος καθοριστικός παράγοντας όσον αφορά στο νόμο, το σεξ καιτο χρήμα.Ο Δ. Θιβετανός δηλώνει ότι: “Αν οι σπουδαστές μελετήσουν προσεκτικά αυτά τα τρία: Νόμος, πρώτη όψη, σχέση μεταξύ των Ζευγών των αντιθέτων – Σεξ, δεύτερη όψη και – την απτή ενέργεια που καλείται χρήμα, τρίτη όψη, όπως εκφράζονται σήμερα και όπως μπορούν να εκφρασθούν στο μέλλον, θα έχουν μια εικόνα της φυσικής ανθρώπινης επίτευξης και της μελλοντικής πνευματικής έκφρασης που θα είναι διδακτική και αξιόλογη.
Οι άνθρωποι μπορούν να είναι ελεύθεροι από τη φύση, μόνο αφού εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς τη Φύση και να τις εκπληρώνουν με άνεση και κομψότητα. “Κομψότητα εννοούμε την ποιότητα που έχει κατά νου ο μαθηματικός όταν μιλά για ‘την κομψή λύση ενός μαθηματικού προβλήματος’, μια λύση που προχωρεί με εξαιρετική άνεση, ευκολία με την έσχατη απλότητα των μέσων με τα ελάχιστα ενδιάμεσα βήματα με έμφυτη λογική. Ένα κοκκινόξυλο είναι επίσης η κομψή λύση του προβλήματος που εμπεριέχεται στο σπόρο, μια τελείως εύκολη και λογική ανάπτυξη των έμφυτων δυνατοτήτων του σπόρου.” “Η φυσική ανάπτυξη των έμφυτων δυνατοτήτων, η ευκολία και η λογική της ανάπτυξης, η κομψότητα της ανέλιξης, αυτά είναι τα κοσμήματα της τέχνης του Ζην. Αυτά είναι τα κριτήρια της αυθεντίας.” Αφήστε το νου σας ν’ αναπαυθεί στη θεώρηση των ωραίων αυτών λέξεων.
Είναι δύσκολο να φαντασθούμε μια πιο ανανεωτική έννοια ανάπτυξης, μια ανάπτυξη που ανελίσσεται από μέσα, όπως ανοίγει ένα λουλούδι, χωρίς αυτό να γίνεται με πίεση και αγωνιώδη ένταση. Εδώ θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ότι ο Ζυγός αντιπροσωπεύει το φυτικό βασίλειο,το σεξ και τη φυσική τάση προς ένωση. Σ’ αυτό το βασίλειο λέγεται ότι τρεις ακτίνες πάλλονται σε ομοφωνία. Αυτό καταλήγει σε Υπηρεσία κάλλος, χρώμα και ευωδία. Τα λόγια του Rudhyar δεν είναι μυστικιστική ποίηση, έχουν τη ρίζα τους σε βιολογικό γεγονός όπου επίσης η Δημιουργική Ενέργεια, ο Ενυπάρχων Θεός είναι επί το έργο. Επιστρέφοντας στον Κριό βρίσκουμε ότι ο βασικός τόνος είναι η “Προσαρμοστικότητα” που υποδεικνύει τη μέθοδο με την οποία η “Ανεση” του Ζυγού μπορεί να επιτευχθεί. Όλοι γνωρίζουμε για άνδρες και γυναίκες, στην ιστορία, γύρω μας και για μας τους ίδιους όταν κινούμαστε με ισορροπία και δύναμη μέσα σε τραγικά γεγονότα. Και πόσο τρομερή είναι η όψη που εμψυχώνει. Βρίσκουμε επίσης προσαρμοστικότητα στο καμουφλάρισμα του ζωικού βασιλείου, στο χρωματισμό των πουλιών και των ζώων που προστατεύει τη ζωή τους.
Ο άνθρωπος σε επικίνδυνες περιστάσεις έχει μια παρόμοια ανάγκη για καμουφλάρισμα και στην περίπτωσή του για αυξημένη προσαρμοστικότητα. Αυτό προκαλεί αμέσως το ερώτημα ως προς τους κινδύνους του συμβιβασμού, την εγκατάλειψη των αρχών του, για τη σωτηρία του. Αλλά όπως μας είπε ο Δ. Θιβετανός “ο πνευματικός συμβιβασμός” μπορεί να είναι μια αναγνώριση του χρόνου και της εξέλιξης, χωρίς να περιλαμβάνει κάποια προδοσία του τελικού σκοπού. Έτσι διαβάζουμε τα εξής από το Rudhyar: “Αυτός ο τύπος της κοινωνικής προσαρμογής δεν πρέπει να είναι τέτοιος που να εκτρέπει ή να θολώνει τη ροή αποδέσμευσης της δύναμης, δεν πρέπει ν’ αλλοιώνει την ποιότητα των προβαλλόμενων εικόνων ή να σκοτίζει το όραμα που μεταδίδουν…
Αυτό είναι ένα δύσκολο έργο διάκρισης! Να είναι προσαρμόσιμο, αλλά και να διατηρεί την καθαρότητα και την ακεραιότητα του οραματισμού του ενός και του ιδανικού του άλλου, να δέχεται περιστροφές, αλλά να μη χάνει την κατεύθυνση του τελικού σκοπού, να είναι κατανοητό και αποδεκτό απ’ όσους χρειάζονται πνευματική διέγερση, αλλά να μην καταστρέφει ή υποβιβάζει το χαρακτήρα του μηνύματος, να χρησιμοποιεί τις αξίες που γεννήθηκαν στο παρελθόν, αλλά να μην ξεπουλά το μέλλον στο αβέβαιο παρόν. Να είμαστε καλοί στους ανθρώπους, αλλά ασυμβίβαστα αληθινοί προς το πνεύμα. Τέτοια είναι τα προβλήματα που ο άνθρωπος του Κριού σταθερά θα συναντά με τη μια ή την άλλη μορφή. Το άτομο που είναι αφιερωμένο αληθινά στο πνεύμα, δρα σαν πνεύμα κάτω από τις συνθήκες των ανθρώπινων αναγκών.” Άνεση και προσαρμοστικότητα: ο Ζυγός ενοποιημένος με το αντίθετό του σημείο, τον Κριό.
Οι Αστερισμοί και οι Αστέρες
Στο Ζυγό υπάρχουν τρεις αστερισμοί και όλοι παρουσιάζουν ειδικό ενδιαφέρον. Πρώτος είναι ο Νότιος Σταυρός ο οποίος δεν ήταν ποτέ ορατός στη Δύση από τον καιρό της Σταύρωσης, όταν τον είδαν στην Ιερουσαλήμ. Τώρα ο σταυρός αποσύρεται. Ας προσπαθήσουμε να συλλάβουμε το νόημα της σπουδαίας αυτής παρουσίασης στο μεγάλο αυτό σύμβολο. Τέσσερις λαμπροί αστέρες σχηματίζουν αυτό το Σταυρό. Τέσσερα, ο αριθμός της υλικής όψης του ανθρώπου, η τετράδα. Ο Νότιος Σταυρός, η τετράδα αποσύρεται. Ο ίδιος συμβολισμός φαίνεται στους Διδύμους με τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη. Ο Κάστορας, που συμβολίζει την αθανασία γίνεται λαμπρότερος και ο Πολυδεύκης, που συμβολίζει τη θνητότητα γίνεται πιο αμυδρός. Ο σταυρός αποσύρεται και η υπόσχεση αυτή υπάρχει στο Ζυγό που καλείται η ανοικτή θύρα προς τη Σαμπάλλα, το ζωδιακό σημείο στο οποίο βρίσκεται “η στενή, σαν κόψη του ξυραφιού, ατραπός” που οδηγεί τον άνθρωπο στο βασίλειο της ψυχής. Ο Δεύτερος αστερισμός είναι εκείνος του Λύκου. Από αιώνες το κεφάλι του λύκου ήταν το σύμβολο του μυημένου. Αλλά είναι ένας λύκος που πεθαίνει και η φύση του λύκου που ως τώρα καταβρόχθιζε τη φύση της ψυχής, συμβολίζεται σαν θνήσκουσα, γιατί καθώς ο άνθρωπος επιτυγχάνει ισορροπία, η δραστηριότητα και η δύναμη του λύκου πεθαίνει. Ο Τρίτος αστερισμός είναι η Κορώνα, το στέμμα που διατηρείται ενώπιον του ανθρώπου που εργάζεται στο Ζυγό. Το σύμβολο βασίζεται στο μύθο της Αριάδνης, της μητρικής όψης, στην οποία δόθηκε από το Βάκχο ένα στέμμα με επτά αστέρες, σύμβολο της δεύτερης όψης της Θεότητας, που δοξάζει την ύλη κάνοντάς την έκφραση του Θείου Νου. (Από την Α.Α.Μπ.)
Όπως συμβαίνει με καθετί στο Ζυγό, ερμηνείες και κατανόηση των αστερισμών είναι δύσκολες, αλλά διεγείρουν τη σκέψη. Αν και τα δεδομένα φαίνονται ισχνά κι ασαφή, είναι ίσως αντιπροσωπευτικά του ενδιάμεσου του ανθρώπου του Ζυγού, τον οποίο ένας Διδάσκαλος της Σοφίας ονόμασε “ο κύριος της άνευ ανθρώπων γης”. Έτσι δε μπορούμε παρά να συλλογιστούμε, ενθυμούμενοι πώς εμφανίζεται ο λύκος σαν το ζώο που θήλασε τον Ρωμύλο και τον Ρέμο. Ήταν το άγριο ζώο που ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης εξημέρωσε με την αγάπη του προς αυτό και την αίσθηση ενότητας μαζί του.
Από το βιβλίο ‘ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ’ ΑΛΙΚΗΣ ΜΠΕΙΛΗ, Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ |