Ο Ταύρος είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες αστερισμούς του Ζωδιακού, ειδικά αυτή την εποχή. Είναι στον Σταθερό Σταυρό των ουρανών, τον Σταυρό του Μαθητή και το ακόλουθο απόσπασμα έχει ενδιαφέρον σχετικά μ’ αυτό: “Μυστικιστικά, λέγεται ότι ‘οι ουρανοί είναι ο Ναός και η αιώνια συνείδηση του Θεού. Βωμός του είναι ο Ήλιος του οποίου οι τέσσερις βραχίονες ή ακτίνες απεικονίζουν τις τέσσερις γωνίες του θεμελιώδη σταυρού του σύμπαντος’, οι οποίες έχουν γίνει τα τέσσερα σταθερά σημεία του Ζωδιακού και όπως τα τέσσερα πανίσχυρα ιερά σημεία των Ζωών είναι και κοσμικά και πνευματικά, αντιπροσωπεύουν τα βασικά στοιχεία, που μοιάζουν στα ανθρώπινα στοιχεία μας.
Το σημείο του Λέοντος αντιπροσωπεύει το Πυρ ή Πνεύμα.
Το σημείο του Ταύρου αντιπροσωπεύει τη Γη ή το Σώμα.
Το σημείο του Υδροχόου αντιπροσωπεύει τον Αέρα ή το Νου.
Το σημείο του Σκορπιού αντιπροσωπεύει το Ύδωρ που μοιάζει με την ψυχή.
Ο Λέων είναι η δύναμη της κατώτερης φύσης και ο όφις της δύναμης υπερισχύει, αν διευθυνθεί προς τα πάνω. Ο Ταύρος είναι πάντα το σύμβολο της δημιουργικής δύναμης. Ο Υδροχόος, ο άνθρωπος, είναι ο κομιστής Φωτός ή Φωτοδότης. Ο Σκορπιός μετουσιώνεται συχνά στον Αετό… που υψώνεται συγχρόνως με το Σκορπιό. Στον Συμβολισμό είναι στενά συνδεδεμένα. Ο Σκορπιός είναι ‘το Τέρας του Σκότους’ που κεντρίζει μέχρι θανάτου και όμως διατηρεί και αναπαράγει, συμβολίζοντας όχι μόνο τη γέννηση αλλά και την αναγέννηση. Τελευταίος είναι ο Αετός, το πουλί του Ήλιου, που κατέκτησε τη σκοτεινή πλευρά του Σκορπιού (τον αντίπαλο που μπορεί να σύρει τον άνθρωπο πιο κάτω από τα ζώα), που όταν όμως μετουσιωθεί, είναι ο Αετός του Φωτός που μπορεί να υψωθεί πάνω και από τους Θεούς.” (Ε.Β. Στράιτον, Το Ουράνιο Πλοίο του Βορρά, Τόμ. I.)
Ο “οφθαλμός του ταύρου” στον Ταύρο, ο λαμπρός σταθερός αστέρας Αλντεμπαράν, είναι ένας από τους λόγους που ο αστερισμός αυτός θεωρείται ότι δίνει φώτιση. Στις αρχαίες μέρες ονομαζόταν ο οδηγός αστέρας των ουρανών και ο Ταύρος συνδεόταν πάντα με το φως και γι’ αυτό συνδέθηκε με τον Χριστό που ανακηρύχθηκε το Φως του Κόσμου. Φως, φώτιση και ήχος σαν έκφραση της δημιουργικής δύναμης αυτές είναι οι τρεις βασικές ιδέες που συνδέονται μ’ αυτόν τον αστερισμό. Ο “ερμηνευτής της Θείας Φωνής”, όπως ονομαζόταν ο Ταύρος στην αρχαία Αίγυπτο, μπορεί να παραφρασθεί στη Χριστιανική ορολογία και να ονομασθεί “ο Λόγος σαρξ εγένετο”. Είναι μια ενδιαφέρουσα φωτεινή πλευρά στη δύναμη των εκφράσεων του Ζωδιακού, να αναλογισθούμε ότι ο πρυμναίος φανός ανάγεται στον οφθαλμό του Ταύρου και ότι η βούλα του ποντίφηκα ή οι παπικές εξαγγελίες θεωρούνται σαν διερμηνείς της Φωνής του Θεού και που είναι σήμερα ένας όρος σε κοινή χρήση. Θα μπορούσε σωστά να τεθεί εδώ το ερώτημα, με ποιο τρόπο ο Ταύρος γίνεται κομιστής της φώτισης;
Λέγεται ότι σ’ αυτό το σημείο η Σελήνη εκθειάζεται και η Αφροδίτη είναι ο Κυβερνήτης. Η Σελήνη θεωρήθηκε πάντοτε από τη σκοπιά των εσωτεριστών και μεταξύ των πρωτόγονων αγροτικών λαών σαν η όψη της μορφής – δομής. Η Σελήνη είναι επομένως το σύμβολο της ύλης και αυτό το βλέπουμε σε πολλές εκκλησίες μας, όπου συνδέεται στενά με την Παρθένο Μαρία.
Η Τελείωση του έργου που αναλήφθηκε στον Ταύρο και το αποτέλεσμα της Ταυρικής επίδρασης είναι ο δοξασμός της ύλης και η επακόλουθη φώτιση δια μέσου αυτής. Ό,τι εμποδίζει προς το παρόν τη δόξα που είναι η ψυχή και την ακτινοβολία που πηγάζει από τον Θεό, μέσα στη μορφή, να λάμψει στην πλήρη ισχύ της, είναι η ύλη ή μορφική όψη. Όταν αυτή καθαγιασθεί, εξαγνισθεί και πνευματοποιηθεί, τότε η δόξα και το φως μπορούν πραγματικά να διαλάμψουν και η σεληνιακή όψη μπορεί, κατ’ ακολουθία, να ανυψωθεί στον Ταύρο.
Αυτό γίνεται με την επιρροή της Αφροδίτης, του συμβόλου της γήινης και της ουράνιας αγάπης, της πνευματικής έφεσης και του σαρκικού πόθου, γι’ αυτό ο κατάλληλος Κυβερνήτης στο ζωδιακό αυτό σημείο είναι η Αφροδίτη. Πάνω από κάθε άλλο, η αγάπη είναι, ο δημιουργός του κάλλους, του ρυθμού και της ενότητας. Ο ταύρος μαζί με την αγελάδα αντιπροσωπεύουν τη δημιουργία και έτσι ο Ταύρος και η Αφροδίτη συνδέονται στενά.
Τα παρακάτω έχουν ενδιαφέρον: “Ο Ταύρος ή η Αγελάδα είναι το σύμβολο αυτού του ζωδίου και στον ουράνιο χάρτη παρατηρούμε ότι η μικρή ομάδα άστρων που ονομάζονται Πλειάδες, παρίστανται ακριβώς στη ράχη του Ταύρου. Στα Αιγυπτιακά γλυπτά ή ζωγραφιές οι Πλειάδες εικονίζονται μερικές φορές με τη μορφή περιστεράς με ανοιχτά φτερά πάνω από τη σέλα του Ταύρου. Όπως θυμόμαστε, το Περιστέρι είναι το ιερό πτηνό της Αφροδίτης και καθώς οι Πλειάδες αποτελούν μέρος του αστερισμού του Ταύρου και όπως θα δούμε, είναι περισσότερο Ταυρικής φύσης, αν τούτο είναι δυνατό, και από αυτόν τον ίδιο τον Ταύρο, η περιστερά γίνεται ένα ιδιαίτερα κατάλληλο σύμβολο γι’ αυτή τη μικρή ομάδα των άστρων.” (Ουώλτερ Χ. Σάμπσον, Ζωδιακός: Η Επιτομή της Ζωής, σελ. 24.) 600px-Taurus_constellation_map
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ
Οι τρεις αστερισμοί που συνδέονται μ’ αυτό το ζωδιακό σημείο είναι ο Ωρίων, ο Ηριδανός και ο Ηνίοχος. Η φύση του έργου στον Ταύρο μας δίνεται στις τρεις ουράνιες εικόνες που παρουσιάζουν. Το αρχαίο όνομα του Ωρίωνα ήταν “οι Τρεις Βασιλείς”, επειδή στη Ζώνη του Ωρίωνα βρίσκονται τρία όμορφα άστρα. Οι Τρεις Βασιλείς εκπροσωπούν τις τρεις Θείες όψεις: τη Θέληση, την Αγάπη και τη Νοημοσύνη και γι’ αυτό ο Ωρίων συμβολίζει το Πνεύμα. Το όνομα ‘Ωρίων’ σημαίνει κυριολεκτικά “Το ξέσπασμα του Φωτός”. Καθώς στρεφόμαστε συνεχώς γύρω από το Ζωδιακό, βρίσκουμε να εμφανίζεται αυτό που μπορεί να ονομασθεί “το πνευματικό πρωτότυπο” του Ηρακλή, ο Περσέας, ο Ερχόμενος Πρίγκιπας, που σκότωσε τη Μέδουσα, σύμβολο της μεγάλης πλάνης. Βρίσκεται στον Κριό. Ο Ωρίων, του οποίου το όνομα σημαίνει “Φως”, βρίσκεται στον Ταύρο. Στον Σκορπιό εμφανίζεται ο ίδιος ο Ηρακλής, θριαμβευτής και νικητής.
Έπειτα έχουμε τον Τοξότη, τον έφιππο τοξότη, που πηγαίνει κατευθείαν στον τελικό στόχο του. Στους Ιχθείς βρίσκουμε τον Βασιλιά. Όσο πιο βαθειά μελετούμε αυτό το ουράνιο εικονογραφημένο βιβλίο τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι μπροστά μας διατηρείται πάντα το σύμβολο της Θειότητάς μας, το σύμβολο της ψυχής σε ενσάρκωση και η ιστορία της ύλης καθώς εξαγνίζεται και δοξάζεται, δια μέσου του επίμοχθου έργου της ψυχής. Ο δεύτερος αστερισμός που συνδέεται μ’ αυτό το ζώδιο είναι ένας απέραντος ποταμός αστέρων που κυλά κάτω από τα πόδια του Ωρίωνα.
Ονομάζεται Ηριδανός ή ο “Ποταμός του Κριτή” και είναι σύμβολο του ποταμού της Ζωής που μεταφέρει ψυχές στην ενσάρκωση, όπου μαθαίνουν την έννοια των λόγων “ό γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει” και όπου αντιλαμβάνονται το τεράστιο έργο της πραγμάτωσης της σωτηρίας τους. Όπως ακριβώς ο Ωρίων συμβολίζει την όψη – πνεύμα, έτσι και ο Ηριδανός αφορά στην όψη της λήψης μορφής και κρατά μπροστά μας τη σκέψη της ενσάρκωσης, ενώ ο τρίτος αστερισμός, ο Ηνίοχος, είναι ο αρματηλάτης που μας οδηγεί σε νέους τόπους, συμβολίζοντας έτσι την ψυχή.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΣΕΞ
Από το απόσπασμα αυτό και από πολλά άλλα που μπορούν να αναφερθούν, είναι φανερό πόσο στενά συνδέεται με το σεξ, στην κατώτερη και την ανώτερη όψη του, ο ενδιαφέρων αυτός αστερισμός του Ταύρου. Γι’ αυτό σε μερικά βιβλία καλείται “το Ζωδιακό σημείο της γέννησης” τόσο της γήινης όσο και της ουράνιας. Είδαμε ότι η δύναμη του ζωδίου του Ταύρου είναι εκείνη της έλξης ή της συνένωσης. Ασκεί μια σταθερή και συνεχή έλξη και έλκει με συμβολική και αστρονομική έννοια. Είδαμε, ότι στο ζώδιο αυτό βρίσκονται οι Πλειάδες, μεταξύ αυτών η Αλκυόνη, που ονομάζεται ο κεντρικός ήλιος του σύμπαντός μας και γύρω της περιστρέφεται ο ήλιος μας με τους συνοδευτικούς πλανήτες του.
Τα λόγια του Ιώβ όταν είπε: “Μπορείς να περιορίσεις τη γλυκιά επιρροή των Πλειάδων ή να χαλαρώσεις τα δεσμά του Ωρίωνα;” το κάνουν σαφές. Οι Πλειάδες είναι το σύμβολο της ψυχής, γύρω από την οποία περιστρέφεται ο τροχός της ζωής. Έχει ενδιαφέρον ν’ ανακαλύψουμε πάλι στον Ταύρο την τριαδικότητα που επαναλαμβάνεται σταθερά στην αστρονομική γνώση και τη μυθολογία. Ο Ταύρος εκπροσωπεί τη μορφή και την ελκτική ώθηση της ύλης. Οι Πλειάδες εκπροσωπούν την ψυχή και τον απέραντο επαναλαμβανόμενο κύκλο της εμπειρίας. Μεταξύ των επτά Πλειάδων, η Χαμένη Πλειάδα (γιατί μόνο έξι είναι ορατές), σύμβολο της συσκότισης του πνεύματος κατά τον χρόνο που η ψυχή, δια μέσου της επιθυμίας, προσλαμβάνει σώμα.
Έτσι, η ιδέα της σχέσης του Εαυτού και του μη-Εαυτού για να επέλθει η έσχατη αποκάλυψη του πνεύματος, υπόκειται σ’ όλη τη μυθολογική διδασκαλία, τις γραφές και τα σύμβολα όλων των εποχών και έτσι έχουμε επίσης την ανάδυση της ιδέας της μεγάλης πλάνης και της θυμικής αυταπάτης. Το Πνεύμα ή ο Θεός “απωλέσθη” ή συγκαλύφθηκε και εξαφανίστηκε στην ελκτικότητα της εξωτερικής μορφής και στη θυμική αυταπάτη που προσελκύει η ψυχή γύρω της. Πρέπει εδώ να θυμηθούμε ότι το αντίθετο σημείο του Ταύρου είναι ο Σκορπιός και ότι τα δύο αυτά ζωδιακά σημεία αποτελούν το πεδίο μιας τεράστιας προσπάθειας εκ μέρους του Ηρακλή, γιατί στο ένα παλεύει με το πρόβλημα του σεξ και στο άλλο υπερνικά τη μεγάλη πλάνη.
Από το βιβλίο "ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ" , Αλίκη Μπέιλη, εκδόσεις Κέδρος |