Η ίδρυση του Τέμπλεου της Ιόχρου Φλόγας στη νήσο Κούβα Το μεγαλείο και η εξυπηρέτησή του

Πρέπει κατ αρχάς να πούμε ότι υπάρχει ανά το Σύμπαν αυτό που γνωρίζουμε σαν "Κοσμικό Κακό". Επάνω σ αυτό οι γνώσεις μας είναι ελλιπείς, αλλά από όσα κατά καιρούς δόθηκαν, μαθαίνουμε ότι η απαρχή του βρίσκεται πέρα και από αυτό το ίδιο το σημερινό Ηλιακό μας Σύστημα και ότι, στο "Κοσμικό Κακό" μπορούμε να βρούμε τα πρώτα ίχνη της ανθρώπινης κατάπτωσης. Έχοντες αυτό υπ΄ όψη μας, ας ανασκοπήσουμε το παρελθόν.

Κατά τη Λεμουριακή Περίοδο, η τότε Πνευματική Ιεραρχία του Πλανήτη Γη, κινούμενη από οικτιρμό, δέχτηκε επί της Γης τους "οπισθοδρομικούς" που απορρίφθηκαν από τους Πλανήτες από τους οποίους προήλθαν. Τα κύρια ελαττώματα αυτών όπως μαθαίνουμε, ήταν αλαζονεία, αποστασία από τη Θεία Θέληση, ανταρσία, αντίπραξη προς την πρόοδο, ισχυρογνωμοσύνη και αντιπάθεια προς την αλλαγή, προς το καλλίτερο.

Καθώς αυτοί ήρθαν στη Γη (δια φυσικής γέννησης) έφεραν μαζί τους, όπως ήταν φυσικό και τις ποιότητες αυτές που ήταν άγνωστες στους τότε "αθώους" της ανθρωπότητας. Οι Ιερείς και Ιέρειες της Λεμουρίας, προειδοποιηθέντες περί αυτού και γνωρίζοντας την επίδραση που θα είχαν οι τάσεις των "οπισθοδρομικών" στον πρωτόγονο εκείνο άνθρωπο, για εκατό ολόκληρα χρόνια επικαλούνταν Θεία βοήθεια για την αποφυγή του. Δυστυχώς, καθώς ο πολύς κόσμος δε γνώριζε περί τίνος επρόκειτο -ότι δηλαδή οι ψυχές αυτές ήταν τα απορρίμματα άλλων Πλανητών- και ούτε είχε τη διαίσθηση των Ιερέων, αργά αλλά αναπόφευκτα, άρχισε να απορροφά τις ποταπές αναθυμιάσεις αυτών, σκεπτο-μορφές και πράξεις.

Οι Ιερείς και Ιέρειες των Τέμπλεων, κατανοούντες τη σοβαρότητα της κατάστασης, επέκτειναν τις επικλήσεις τους. Αυτό όμως, αν και βοηθούσε σε κάποιο μέτρο, εν τούτοις η ελευθερία της Θελήσεως του ανθρώπου αφ ενός και η μεγαλύτερη εξαπόλυση του κακού, σε σύγκριση με τις επικλήσεις των Ιερέων, αφ ετέρου, γενίκευσαν το κακό. Οι επισκιάζουσες ενέργειες διασπάρθηκαν προς όλες τις διευθύνσεις και ο πολύς κόσμος, αδαής περί τίνος επρόκειτο, τις δέχονταν τελείως αφελώς. Αυτό ήταν παρόμοιο με μια ισχυρή κολλητική ασθένεια που προσκολλάται αόρατα από άνθρωπο σε άνθρωπο, με μόνη ορατή γνώση αυτής την εξασθένηση του σώματος και τον επακόλουθο θάνατο. Στην αρχή της η εκδήλωση αυτή γίνονταν με πάσα μυστικότητα αλλά αργότερα καθώς η μόλυνση εξαπλώθηκε και τα πλήθη αύξαναν, απακολούθησε τέλεια αδιαφορία. Αυτή η κατάσταση διήρκεσε επί πολλούς, πολλούς αιώνες και έφερε σαν αποτέλεσμα τον καταποντισμό της Λεμουρίας.

΄Αν και η Λεμουρία είχε την έναρξη και ενσωμάτωση του κακού, εν τούτοις η πραγματική διαπάλη και το κορύφωμα της μάχης μεταξύ των δύο αντιπάλων: Φωτός αφ ενός και του σκότους αφ ετέρου, μεταξύ δηλαδή της Πνευματικής Ιεραρχίας του Πλανήτη και των "αδελφών του σκοτεινού προσώπου", δεν έγινε στη Λεμουρία, αλλά στην Ατλαντίδα. Εκεί ιδρύθηκε η "μαύρη στοά" και η "μαύρη μαγεία" έλαβε την πρώτη και ισχυρότερή της ώθηση.

Οι ενέργειες και το έργο της Πνευματικής Ιεραρχίας, καθώς και των Ιερέων και Ιερειών των Τέμπλεων που παρέμειναν σταθερά και αληθινά στο έργο τους προς το Θεό και τους Αγγελιαφόρους Του, διπλοτυπώνονταν  προσεκτικά και επιτήδεια από τη "Μαύρη Στοά" και από εκείνους των οποίων η αλαζονεία και αυθάδεια τους έδινε απατηλή διαβεβαίωση των δυνάμεών τους, καθώς εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν τις μιαρές τους ενέργειες.

Για πολύ χρονικό διάστημα η "Μαύρη Στοά" που μεγεθύνονταν με το ψεύδος και τη δολιότητα, άκμασε έχοντας πολλούς ακολούθους που αδαώς πίστευαν στην ειλικρίνεια των διδασκάλων τους. Έτσι το Φως υποσκελίστηκε και το σκότος του κακού επεκτείνονταν αλματωδώς προς όλες τις κατευθύνσεις. Η κατάσταση αυτή διαρκώς χειροτέρευε, ο άνθρωπος πνευματικά κατέπεφτε και μόνο ανώτερη βοήθεια μπορούσε να διασώσει ό,τι απέμεινε.

Ήταν τότε όπου ο Αρχάγγελος Zακχιήλ, Αρχάγγελος της ΄Εβδομης Ακτίνας, του Οποίου η εξυπηρέτηση προς τη Ζωή είναι να φρουρεί τις δυνάμεις της επίκλησης καθώς και την Ιόχρου Φλόγα του Ιερού Πυρός, ανέλαβε την ίδρυση επί της φυσικής επιφάνειας της Γης ενός Τέμπλεου Εξάγνισης, του οποίου ο σκοπός θα ήταν η ενεργή καταπολέμηση της δημιουργημένης κατάστασης. Ακολούθως Αυτός ο ΄Ιδιος ο Αρχάγγελος ανέλαβε Μόνος Του να επικαλείται το Φως από αυτό το Τέμπλεο και να ραδιοβολεί την Ιόχρου Φλόγα της Μετουσίωσης και του Ελέους στην ατμόσφαιρα της Γης που είχε πλέον αποβεί βαριά από τις δυσάρμονες σκεπτο-μορφές που εξαπολύονταν από τη "Μαύρη Στοά" και τους ακολούθους της, οι περισσότεροι των οποίων ήταν οι άλλοτε "οπισθοδρομικοί".

Με τη βοήθεια των Κτιστών των Μορφών, των Αγγέλων της Ιόχρου Φλόγας, των Δέβας της Τελετουργίας και ορισμένων μελών της ανθρωπότητας τα οποία παρέμειναν σταθερά στη Θεία Θέληση, ο Αρχάγγελος Zακχιήλ ίδρυσε το Τέμπλεο της Ιόχρου Φλόγας στη νήσο Κούβα που τότε αποτελούσε μέρος της Ηπείρου της Ατλαντίδας. Το Τέμπλεο αυτό ήταν κυκλικό σε ρυθμό και πολύ ευρύχωρο. Από τον Τσοχάν Μορύα μαθαίνουμε ότι είχε κτιστεί με κάθε μεγαλοπρέπεια από αγνό αμέθυστο λίθο, που συλλέχτηκε και μεταφέρθηκε στην Κούβα από τα πέρατα της Γης, γι αυτό το σκοπό. Ο θόλος του στην κορυφή είχε ένα άγαλμα φυσικού αναστήματος (επτά ποδών) από καθαρό χρυσό που αναπαριστούσε την Αγία Αμέθυστη, Θείο Συμπλήρωμα του Αρχάγγελου Zακχιήλ. Στο κέντρο του Τέμπλεου αυτού, ιδρύθηκε από τον ίδιο αμέθυστο λίθο ο Βωμός που χρησίμευε σαν Εστία για την Ιόχρου Φλόγα. Η Φλόγα αυτή υπηρετούνταν από τους Ιερείς και Ιέρειες του Αρχάγγελου Zακχιήλ, που εξακολουθούσαν -όπως είχαν διδαχτεί από τον ΄Ιδιο τον Αρχάγγελο- να επικαλούνται, να ελκύουν, να διατηρούν και να εκπέμπουν την εξαγνιστική ουσία του Ιόχρου Πυρός στην ατμόσφαιρα της Γης. 

Επειδή η Ιόχρους Φλόγα και Ακτίνα αντιπροσώπευαν την ΄Εβδομη Ακτίνα, γύρω από το Κεντρικό Τέμπλεο του Αρχάγγελου Zακχιήλ, είχαν κτιστεί κατά τον ίδιο κυκλικό ρυθμό, αν και μικρότερα σε χώρο, επτά άλλα Τέμπλεα. Επάνω στον χρυσό θόλο καθενός από αυτά, εγείρονταν μία ζώσα ορατή, απτή Ιόχρους Φλόγα, της οποίας το Φως ήταν ορατό σε απόσταση χιλίων μιλίων. Το Ιερό Πυρ φόβιζε πάρα πολύ τη "Μαύρη Στοά" και τους ακολούθους της και η παρουσία του τους ενέπνεε τρόμο. Αυτό συνέβαινε γιατί η δύναμή Του επικαλούμενη μπορούσε να μετουσιώσει τις κακόβουλες ενέργειές τους σε Φως και να ελαττώσει την προσωπική τους δύναμη και επιρροή. Κάποιοι από εκείνους που τότε ακολούθησαν τη "Μαύρη Στοά", ακόμη και σήμερα, στην παρούσα διαβίωσή τους, φοβούνται την Ιερή Φλόγα. 6

Σ αυτά τα μικρότερα Τέμπλεα, διδάσκονταν, από τους Ιερείς και Ιέρειες του Αρχάγγελου Zακχιήλ, ο τρόπος της συνειδητής επίκλησης του Ιερού Πυρός της εξάγνισης από την καρδιά Αυτής της Ίδιας της Θεότητας, σε εκείνους από τους προσκυνητές που επιθυμούσαν να εξαγνίσουν τα ιδιαίτερά έθνη και ηπείρους στα οποία ανήκαν. Η Έβδομη Ακτίνα καθώς είναι Αυτή η Ίδια ενέργεια επίκλησης, διδάχτηκε στους μαθητές του Αρχάγγελου Zακχιήλ. Επίσης, διδάχτηκε η δύναμη της συγκέντρωσης του νου επί της Πανσυμπαντικής "Εγώ Ειμί" Παρουσίας και, δια μέσου της δύναμης αυτής, μαγνητίζονταν το Έλεος της Θεότητας για να αποβεί δύναμη καλού κατά την εποχή στην οποία οι αντίπαλες δυνάμεις του Φωτός και του σκότους πάλευαν για επικράτηση.

Ρυθμική επίκληση, αφοσίωση, καθώς και αφιέρωση στην εκ των άνω μαγνήτιση, συντήρηση και επέκταση του Ιερού Πυρός, δια μέσου διαλογισμού, διόρασης, άσματος, και "decree" ήταν τα βασικά στοιχεία των Διδασκάλων των Τέμπλεων του Αρχάγγελου Zακχιήλ. Όλα τα Μέλη της Λευκής Στοάς -Ιερείς και Ιέρειες- ήταν πλήρως ενήμερα για τη δύναμη της Εστίας του Φωτός αυτού και, πολλές φορές, έρχονταν οι ίδιοι να λουστούν σ αυτή την εξαγνιστική ουσία της Φλόγας. Επίσης, έστελναν τους μαθητές Τους οι οποίοι, αφού παρέμεναν στο Τέμπλεο κάποιο χρονικό διάστημα, επέστρεφαν εξαγνισμένοι στο νου, τα αισθήματα και την αιθερική συνείδηση.

Πριν από οτιδήποτε άλλο, η "Μαύρη Στοά" συγκέντρωνε τις προσπάθειές της και με κάθε τρόπο επιζητούσε να εξαλείψει την Εστία αυτή του Φωτός και αυτό για πολλούς λόγους: Πρώτος από αυτούς ήταν, όπως ήδη αναφερθήκαμε, η Φώτιση που έδινε Αυτή στον κόσμο, γιατί αποκάλυπτε τις κακόβουλες προθέσεις των υπηρετών της και δεύτερος λόγος ήταν η απόσπαση από αυτούς πολλών από τους οπαδούς τους, οι περισσότεροι από τους οποίους όμως επέμεναν και περιττό να πω ότι αυτοί ήταν τα άλλοτε απορρίμματα των άλλων Πλανητών, οι "οπισθοδρομικοί" που τώρα έγιναν οι πρωτοπόροι και, μέσω αυτών, το κακό επεκτείνονταν, παρ όλες τις προσπάθειες του Τέμπλεου για αναστολή.

Εν τέλει, επειδή το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του κόσμου συνειδητά ή εντελώς ασυνείδητα συνδέονταν με τις ενέργειες της "Μαύρης Στοάς" που χρησιμοποιούσε τη ζωή τους για δημιουργία ατέλειας και επέκταση του σκότους, ήρθε η ημέρα όπου κατέστη αναπόφευκτη η απόσυρση του Τέμπλεου του Ιόχρου Πυρός από την επιφάνεια της Γης. Αυτό συνέβη με τον καταποντισμό του μεγαλύτερου τμήματος της Ατλαντίδας, μέρος της οποίας, όπως ήδη αναφέρθηκε, ήταν η Κούβα και άλλα μέρη της Αμερικής.

Όμως, αν και το φυσικό Τέμπλεο του Ιερού Πυρός καταποντίστηκε, εν τούτοις το αιθερικό διπλότυπο και οι ενέργειες αυτού του Τέμπλεου βρίσκονται ακόμη στη ζωή και πάλλουν στον αιθέρα, πάνω από τη νήσο Κούβα, μαζί με τα άλλα μικρότερα Τέμπλεα. Επίσης, στα αιθερικά σώματα εκείνων που εξυπηρετούσαν τη Φλόγα του Ιερού Πυρός, υπάρχει ακόμη η μνήμη του Τέμπλεου του Αρχάγγελου Zακχιήλ και του έργου Του. Ένας από αυτούς, τους άλλοτε Ιερείς και Ιέρειες, είναι ο τωρινός Τσοχάν (Ηγέτης) της Έβδομης Ακτίνας, Άγιος Γερμανός που προ του καταποντισμού της Ατλαντίδας, προειδοποιηθείς, μαζί με τους άλλους Ιερείς και Ιέρειες για τον επικείμενο κίνδυνο, παρέλαβε την Ιόχρου Φλόγα και τη μετέφερε στην Τρανσυλβανία της Ουγγαρίας. 

Στο απώτερο μέλλον, όταν ο διαρκής Χρυσός Αιώνας της Έβδομης Ακτίνας ιδρυθεί επί της Γης,  το Τέμπλεο του Αρχάγγελου Zακχιήλ, μαζί με τα εξαρτήματά Του, θα ανοικοδομηθεί επί της επιφάνειας της Γης και θα χρησιμοποιείται από την ανθρωπότητα, προς εξάγνιση των κατώτερων σωμάτων αυτής και της ατμόσφαιρας της Γης. Σήμερα, εκείνοι που γνωρίζουν για το Αιθερικό Τέμπλεο, κάνουν χρήση Αυτού, δια μέσου των λεπτότερών τους σωμάτων, κατά τις ώρες του ύπνου και ελκύουν τις εκκαθαριστικές ραδιοβολίες του προς τους εαυτούς τους και στην ατμόσφαιρα της Γης.

Ο Αρχάγγελος Zακχιήλ
Σε ομιλία που δόθηκε την 28η Σεπτεμβρίου, 1957, στο Ερημητήριο της Πίστεως και Προστασίας, ο Αρχάγγελος Zακχιήλ μας δίνει τις πιο κάτω πληροφορίες: ("Bridge" March, 1958, P.7).
"…Η πηγή κάθε Ακτίνας, Φλόγας και Αρετής, είναι η καρδιά του Θεού. Στην περίπτωση του Σύμπαντος αυτού, (Ηλιακό μας Σύστημα), ο Αγαπητός Arcturus, Ελωίμ της ΄Εβδομης Ακτίνας και η Δίδυμη Φλόγα Του Diana, είλκυσαν την Ιόχρου Ακτίνα και Φλόγα από τον ΄Ηλιο αυτού του Συστήματος, κατά την απαρχή της δημιουργίας της Γης, κάνοντας αυτές προσιτές προς χρήση επί της Γης, σε Υπάρξεις στις Εσωτερικές Σφαίρες που εξυπηρετούσαν τον Πλανήτη και τις εξελίξεις του. Κατόπιν, δια του τρόπου της "ελάττωσης" της κραδασμικής ενέργειας και δυνάμεώς Της, η Ιόχρους αυτή Ακτίνα και Φλόγα έγινε προσιτή σε Μας προς χρήση, σε οποιαδήποτε Σφαίρα όπου συνειδητά θα επικαλούνταν από οποιονδήποτε που ειλικρινά επιθυμούσε την ευεργετική της βοήθεια…".

ο Μέγας Θείος Ηγέτης. Στην από 11 Απριλίου, 1965, εγκύκλιό Του προς τους μαθητές του "Summit Lighthouse", ο Μέγας Θείος Ηγέτης, αναφέρει τα ακόλουθα:
"….. Όπως υπάρχει επί της Γης, στο φυσικό πεδίο, αυτό που η ανθρωπότητα αποκαλεί "κακό", το οποίο εκδηλώνεται σαν απανθρωπιά ανθρώπου προς άνθρωπο, έτσι και σε άλλα μέρη του Σύμπαντος, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που είναι εξ ίσου κακόβουλες. Στην Παγκόσμια ιστορία, στο πολύ απομακρυσμένο…. παρελθόν, υπάρχουν αρχεία άλλων πολιτισμών που διέπρεψαν και κατέπεσαν λόγω της παρουσίας ενσωματωμένου "κακού"….".

Δείτε πώς ο Μάχα Τσόχαν παρουσιάζει αυτό σε ομιλία Του προς τους μαθητές της "Bridge". ( "Bridge" March 1957, P. 8).
"… Αγαπητοί Μου, κατά τις Ατλαντικές ημέρες, πολλοί, πάρα πολλοί από τους "οπισθοδρομικούς" του Συστήματος επαναγεννήθηκαν και έφτασαν εν τέλει να γίνουν αυτό που μπορείτε να αποκαλέσετε, οι Ιερείς της μαύρης μαγείας. Τότε άρχισε η εμφάνιση δύο τύπων Τέμπλεων λατρείας:

Ο μεν ένας εξυπηρετούνταν από τους αληθινούς Ιερείς που θυμούνταν και γνώριζαν την τελειότητα της τελετουργικής λατρείας στα Τέμπλεα και τη ραδιοβολία που εκχύνονταν από αυτά κατά την εποχή της Λεμουρίας. Οι Υπάρξεις αυτές ήταν αφιερωμένες προς την Αλήθεια, ήταν ικανές συνειδητά, να έρχονται σε επαφή με τις Σφαίρες του Φωτός, τις Κοσμικές Υπάρξεις, τους Αναληφθέντες Διδασκάλους, τους Αρχαγγέλους και ΄Ολους οι Οποίοι ζουν εκεί. Αυτοί σε μεγάλο βαθμό διατήρησαν και διεύρυναν τον πολιτισμό της Ατλαντίδας τον οποίο ανύψωσαν σε μεγάλη τελειότητα.

" Ο άλλος τύπος, η δεύτερη ομάδα, ήταν οι αγύρτες . Αυτοί, επίσης, είχαν οικοδομήσει μεγαλοπρεπή Τέμπλεα και έκαναν μεγάλη επίδειξη θρησκευτικής λατρείας. Στις συνειδήσεις τους όμως υπήρχε ο σπόρος της ανταρσίας και δυσαρμονίας και πολλοί από αυτούς, αφού προπονήθηκαν στη χρήση και τις δυνάμεις της επίκλησης, μεταχειρίζονταν αυτή τη δύναμη για να επικαλούνται ορισμένες κακές δυνάμεις που είχαν δημιουργηθεί από τις δυσάρμονες σκέψεις, αισθήματα, ομιλίες και πράξεις των "οπισθοδρομικών" που ήταν οι φιλοξενούμενοι του κόσμου της Γης. Η ραδιοβολία αυτή διείσδυσε στην ατμόσφαιρα της Γης καθώς και στη ραδιοβολία του καλού της Αδελφότητας της Ατλαντίδας, που ήταν η αληθινή Ιερατεία του Φωτός.

" Όταν, σε μια από τις μελλοντικές ημέρες, σας δοθεί το προνομιακό δικαίωμα να διαβάζετε τους Κυλίνδρους που βρίσκονται στην κατοχή Μας, οι οποίοι καταγράφουν αυθεντικά ιστορικά γεγονότα ((μερικοί από τους οποίους βρίσκονται στο Luxor, άλλοι φρουρούνται από τον Αγαπητό Ιμαλάϊα, άλλοι δε είναι υπό την επιτήρηση του Θεού Μερού), νομίζω θα βρείτε εκεί ότι ο Ατλαντικός πολιτισμός ήταν η σκληρότερη διαπάλη μεταξύ των Δυνάμεων του Φωτός και εκείνων του σκότους, που ποτέ άλλοτε δε δοκίμασε ο Πλανήτης. Ήταν η έναρξη δύο φατριών (factions) -και οι δύο από τις οποίες πρέσβευαν υπακοή στο Θεό και τη Θέλησή Του. Οι αγύρτες μεταχειρίζονταν την καταστρεπτική πλευρά της ελευθερίας της θέλησης και δι αυτής, ορισμένες δυνάμεις κακού θέτονταν σε ενέργεια, οι οποίες επηρέαζαν μεγάλες μάζες ανθρώπων κακόβουλα και ψυχοφθόρα…".