ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΜΥΗΜΕΝΟΥ
Ο Ηρακλής, σαν μύστης, είναι δεσμευμένος να κάνει τρία πράγματα που μπορούν να συνοψισθούν σαν τα κύρια χαρακτηριστικά όλων των αληθινών μυημένων. Αν δεν συνυπάρχουν σε κάποιο βαθμό, ο άνθρωπος δεν είναι μυημένος.
Ανιδιοτελής υπηρεσία
Προσφέρουμε υπηρεσία, επειδή η συνείδησή μας, δεν είναι πια συγκεντρωμένη στον εαυτό μας και αυτό όχι γιατί μας είπαν ότι η υπηρεσία είναι ένας δρόμος προς την απελευθέρωση. Δεν ενδιαφερόμαστε πια για τον εαυτό μας, αλλά, αφού η συνείδησή μας έγινε συμπαντική, δεν έχουμε να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, παρά μόνο ν’ αφομοιώσουμε τα βάσανα των συνανθρώπων μας και να τους βοηθήσουμε. Δε χρειάζεται προσπάθεια στον αληθινό Υδροχοϊκό διδάσκαλο.
Ομαδική εργασία
Είναι κάτι για το οποίο γνωρίζουμε ελάχιστα προς το παρόν. Ο κόσμος είναι γεμάτος από οργανώσεις, συλλόγους και αδελφότητες που είναι ευτυχείς προετοιμάζοντας το έδαφος για τους φιλόδοξους ανθρώπους. Δεν εννοώ ότι δεν είναι ευγενείς, αλλά η εμπειρία μου από τις συνήθεις ομάδες, είναι ότι είναι φυτώρια ζηλοτυπιών, ανθρώπων που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν τους άλλους με τον όγκο της γνώσης τους και το θαύμα της γεμάτης αυτοθυσία ζωής τους. Αυτό δεν είναι ομαδική εργασία. Η ομαδική εργασία τότε μόνο στέκει πνευματικά, όταν αφορά στο χειρισμό κάποιων υποθέσεων με πλήρη λησμονιά του ίδιου του εαυτού και όταν αφορά στην ευημερία του ιδιαίτερου τμήματος της ανθρωπότητας με το οποίο ασχολούμαστε. Η ομαδική εργασία αποκλείει τη φιλοδοξία, αρνείται την προώθηση σε οποιαδήποτε στοά ή οργάνωση, αρνείται την υπεροψία σ΄αυτούς που αναλαμβάνουν επίσημα αξιώματα. Δε νομίζω ότι οι νέοι όμιλοι θα έχουν αξιωματούχους, αλλά ότι θα εργάζονται με κάποιο αυτοματισμό, λόγω διαισθητικής πνευματικής αλληλεπίδρασης στο νου των μελών των ομίλων. Δεν ξέρουμε ακόμη κάτι γι’ αυτό. Μπορείτε να φανταστείτε έναν όμιλο τόσο ενωμένο στο πνευματικό πεδίο, ώστε επιστολές, φυλλάδια, βιβλία κ.λπ. να παραμερίζονται, διότι η επικοινωνία μεταξύ των διανοιών των μελών του ομίλου θα είναι τέλεια; Αυτός είναι ο όμιλος της Εποχής του Υδροχόου και δεν υφίσταται ακόμη.
Αυτοθυσία
Το νόημα της αυτοθυσίας αγιοποιεί. Πραγματεύεται για τον εαυτό του ομίλου και τον εαυτό του ατόμου. Αυτό είναι το έργο του μυημένου. Από την κορυφή του βουνού στον Αιγόκερω ο Ηρακλής πρέπει να κατέβει, κυριολεκτικά, στην υλική ακαθαρσία για να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία. Θέλω να σας δώσω μια ιδέα της ψυχολογίας του. Ανέβηκε στην κορυφή του βουνού. Πέρασε όλες τις μεγάλες δοκιμασίες, πέρασε από τον Αιγόκερω προς το Πνευματικό Βασίλειο και γνώρισε κάπως τη σημασία της μυστικιστικής έκστασης και πήρε την εντολή, μέσα σε αυτή την ανώτατη πνευματική κατάσταση, να κατέβει και να καθαρίσει τους στάβλους. Τι απροσδόκητη κατάπτωση! Όχι, κάποιο μεγάλο παγκόσμιο έργο, αλλά να καθαρίσει στάβλους. Το αντικείμενο της δοκιμασίας μπορεί να συνοψισθεί ως εξής: ο Ηρακλής έπρεπε να βοηθήσει στην κάθαρση του κόσμου με τη μέσω αυτού ορθή κατεύθυνση των δυνάμεων της ζωής.
Λάβετε υπόψη σας ότι εισερχόμαστε στην εποχή του Υδροχόου, όπου ο υλισμός, όπως τον ξέρουμε, έχει φτάσει στο τέλος του και η συνολική ζωή θα ερμηνεύεται από όρους δραστηριοτήτων. Ασχολούμαστε ολοκληρωτικά με δυνάμεις. Πιθανώς να έχουμε μια νέα γλώσσα, τη συμβολική γλώσσα της ίδιας της ενέργειας. Θα είμαστε όλοι πρακτικοί αποκρυφιστές, ο αποκρυφιστής που ζει και εργάζεται σ’ έναν κόσμο δυνάμεων και αρχίζει με τις δυνάμεις μέσα του. Θα πάρετε μια μικρή ιδέα του τι σημαίνει χειρισμός δυνάμεων, αν παρατηρήσετε προσεκτικά τη λαλιά σας. Γιατί υψώνετε τη φωνή σας όταν ταράζεστε; Διότι η ενέργεια που περνά από μέσα σας έχει ένα αποτέλεσμα στο φωνητικό μηχανισμό σας. Ασχολείστε με τις ενέργειες και κάνετε κακή χρήση των ενεργειών. Προσέξτε τον εαυτό σας και αρχίστε να εργάζεσθε στον κόσμο των δυνάμεων μέσα σας. Το ζωδιακό αυτό σημείο εγκαινιάζει τη σχολή των παγκόσμιων σωτήρων. Είναι σχεδόν ένα ζωδιακό σημείο ενός “Ιωάννη του Βαπτιστή”, ένα ζωδιακό σημείο προετοιμασίας για κάτι που η επόμενη της εποχής των Ιχθύων πρόκειται να φέρει. Ο Υδροχόος απεικονίζεται σαν άνθρωπος που κρατά ένα ανεστραμμένο δοχείο. Ο άνθρωπος αναστρέφει το δοχείο και από αυτό βγαίνουν δύο χείμαρροι νερού, ο ποταμός της ζωής και ο ποταμός της αγάπης και αυτές οι δύο λέξεις, ζωή και αγάπη, είναι οι δύο λέξεις που ενσωματώνουν την τεχνική της εποχής του Υδροόχου. Ούτε μορφή , ούτε νους αλλά ζωή και αγάπη. Διαρκώς χρησιμοποιούμε αυτές τις δύο λέξεις, αλλά πίσω από αυτές δεν συλλαμβάνουμε κάποια πρόσφορη ιδέα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ
Ο Αυγείας, υιός του Ποσειδώνα, Θεού των Υδάτων και του Ηλίου, είχε κοπάδια ζώων και οι στάβλοι για τριάντα χρόνια δεν είχαν καθαριστεί και έτσι η ακαθαρσία είχε συσσωρευτεί. Στον Ηρακλή είπαν να κάνει κάτι γι’ αυτό. Πολλοί άνθρωποι δοκίμασαν να καθαρίσουν τους στάβλους κι απέτυχαν, ήταν πάντα ανώτερο των δυνάμεών τους. Ο Ηρακλής όντας μυημένος και έχοντας πολλή κοινή λογική που έχουν πάντα οι πραγματικοί μυημένοι, κατέβηκε από την κορυφή του βουνού και συλλογίστηκε πολύ το πρόβλημα. Μελέτησε τους στάβλους. Πρώτα γκρέμισε τον τοίχο που περιέβαλε τους στάβλους, έπειτα έκανε δύο μεγάλα ανοίγματα στις απέναντι πλευρές και έστρεψε δύο ποταμούς δια μέσου των ανοιγμάτων. Δεν προσπάθησε να σκουπίσει και να καθαρίσει, όπως είχαν κάνει οι άλλοι, αλλά γκρέμισε τα εμπόδια χρησιμοποιώντας δύο ποταμούς. Χωρίς προσπάθεια από μέρους του οι στάβλοι καθαρίστηκαν. Ευχαριστημένος ο Ηρακλής, έσπευσε στον Αυγεία και φώναξε, “Τους καθάρισα τους στάβλους. Είναι τέλεια καθαροί”. Και διαβάζουμε ότι ο Αυγείας του γύρισε την πλάτη, αρνήθηκε ν’ αναγνωρίσει ό,τι είχε κάνει και του είπε ότι ήταν τέχνασμα. Μπορεί να ειπωθεί ότι η συναισθηματική φύση της επιθυμίας, της μεγάλης αυτής Ζωής στην Οποία ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε, έχει επίσης κοπάδια ζώων που ακούν στο όνομα ανθρώπινα όντα!
Στο νου μου η λέξη Θεός (God), τρία μικρά γράμματα, είναι ακριβώς σύμβολο. Δεν ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω τι αυτά συμβολίζουν, αλλά γνωρίζω ότι αντιπροσωπεύουν για μένα ένα σύμβολο μιας Ζωής, που ενυπάρχει σ’ όλες τις μορφές και είναι επίσης υπερβατική. Είμαι ένα από τα ζώα του κοπαδιού που φυλάσσει ο Αυγείας και οι στάβλοι στους οποίους κατοικούν τα Ζώα δεν έχουν καθαρισθεί για 30 χρόνια, 3 επί 10, όπου 3 είναι ο αριθμός της προσωπικότητας και 10 είναι ο αριθμός της εκπλήρωσης. Τι θα πείτε αν σας πω ότι τώρα, στις μέρες μας, για πρώτη φορά η ανθρωπότητα είναι μια συντονισμένη πλήρης μονάδα με νου, συναισθηματική φύση και φυσικό σώμα που λειτουργεί σαν ένα και ότι οι στάβλοι δεν έχουν καθαρισθεί για 30 χρόνια;
Ποια είναι τα δύο πράγματα που έκανε ο Ηρακλής; Γκρέμισε τα εμπόδια – φράγματα. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει στην Υδροχοϊκή εποχή. Ήδη, έχουμε αρχίσει να το κάνουμε. Ήδη, αρχίσαμε να σκεπτόμαστε με πλατείς όρους, να παύουμε να είμαστε αποκλειστικοί. Εμφανίζονται παντού στον κόσμο ομάδες ανδρών και γυναικών που παλεύουν με τον εαυτό τους για να είναι περιεκτικοί στη σκέψη τους, γιατί στην Υδροχοϊκή εποχή τα έθνη όπως τα ξέρουμε πρέπει να προχωρήσουν. Έθνη που πολεμούν για το συμφέρον τους και για ό,τι θέλουν. Έθνος εναντίον έθνους, καλλιεργούν πατριωτισμό που είναι συνήθως καλλιέργεια μίσους. Πρέπει να διδάξουμε τους ανθρώπους ότι είναι ανθρώπινα όντα με κάποια υπευθυνότητα, ναι, αλλά μπορούμε ν’ αρχίσουμε να έχουμε μια ευρύτερη εικόνα, ν’ αναπτύξουμε τη συνείδηση της ανθρωπότητας σαν σύνολο. Όπως λέει ο Μπράουνιγκ: “Η ανθρωπότητα έγινε απ’ όλους τους χωριστούς ανθρώπους, σε μια τέτοια ενότητα καταλήγει η εικόνα.” Αυτό πρόκειται να συμβεί στον Υδροχόο, είναι αυτό που είναι μπροστά μας, που είναι ό,τι τα Ηνωμένα Έθνη, γι’ αυτό εργάζονται τα κινήματα για διεθνή ειρήνη και οι άλλες ομάδες στα θρησκευτικά, πολιτικά και οικονομικά πεδία, για το γκρέμισμα των προκαταλήψεων, την εκμάθηση του να σκεπτόμαστε με γενικούς όρους, με σύνολα.
Το γκρέμισμα των φραγμών, σε ευρεία κλίμακα, πρέπει να επέλθει από την κοινή γνώμη, αυτό όμως είναι μακράς πνοής και ευρύτατα συναισθηματικό. Αυτή είναι η δυσκολία. Στην εποχή του Υδροχόου, ειδικά στο δεύτερο δεκανό, όταν ο Ερμής, ο αγγελιοφόρος, κυβερνά τον εγκέφαλο από την ψυχή, μέσω του νου, θα έχουμε μια κοινή γνώμη διαμορφωμένη από τη σκέψη και όχι από το συναίσθημα και θα έχουμε έναν κόσμο γεμάτο στοχαστές. Η λειτουργία εκείνων που γράφουν και σκέπτονται σ’ αυτές τις γραμμές και υπάρχουν χιλιάδες παντού στον κόσμο, είναι ν’ αρχίσουν να σκέπτονται εποικοδομητικά στις ορθές γραμμές, έτσι ώστε να στηθούν γερά θεμέλια για τη δύναμη που θα εισρεύσει. Οικοδομούμε για το μέλλον. Περιεκτική συνείδηση δε σημαίνει ανθρωπιστική συνείδηση. Είναι κάτι περισσότερο, πρέπει ν’ αποκτήσετε συνείδηση του χρόνου. Ο χρόνος έρχεται στον Υδροχόο, όταν παρελθόν, παρόν και μέλλον ξεπερασθούν τελείως και έχετε πάντοτε το αιώνιο παρόν που περιλαμβάνει κάθε σφαίρα και όψη συνείδησης, την οποία μπορούμε ν’ αποκαλέσουμε αυστηρά ανθρώπινη.
Αυτή είναι η θέση του ανθρωπιστή, όπως εγώ την ερμηνεύω, παίρνει τη θέση: “Ας γίνουμε αληθινά ανθρώπινοι”, προτού επιχειρήσουμε να γίνουμε υπεράνθρωποι. Τώρα, είμαστε μόνο συναισθηματικοί υδαρείς, ρευστά πλάσματα, είμαστε ακόμη αφώτιστοι, αγωνιζόμενοι με χωριστικότητα. Δεν είμαστε ικανοί να έχουμε παγκόσμια συνείδηση, να είμαστε σε επικοινωνία με κάθε φάση της ανθρώπινης σκέψης. Θα γίνουμε μια μέρα. Ας κάνω μια ερώτηση. Είστε ικανοί να μπείτε με νοημοσύνη, συμπάθεια και κατανόηση μέσα στη συνείδηση των άμεσων μελών της οικογένειάς σας και να μάθετε γιατί σκέπτονται όπως σκέπτονται, να καταλάβετε γιατί δρουν μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο κάτω από ειδικές συνθήκες; Καλλιεργήστε το Υδροχοϊκό Πνεύμα αφήνοντας τους ανθρώπους ελεύθερους, καλλιεργήστε την ικανότητα της εμπιστοσύνης. Αποκόψτε τη δυσπιστία για όλους με τους οποίους συνδέεστε, πιστέψτε σ’ αυτούς και δε θα σας απογοητεύσουν. Καταλογίστε τους εσφαλμένα κίνητρα και θα σας απογοητεύσουν και αυτό θα είναι δικό σας σφάλμα. Ας είμαστε σωστοί και τίμιοι όσο μπορούμε με το φως που έχουμε. Ας καλλιεργήσουμε το Υδροχοϊκό Πνεύμα της μη χωριστικότητας, της αγάπης, της κατανόησης, της νοημοσύνης ελεύθεροι από την αυθεντία, αποκομίζοντας από κάθε ανθρώπινο ον που συναντούμε ό,τι καλύτερο έχει.
Κι αν δεν αποκομίσετε ό,τι καλύτερο έχουν, να αιτιάσθε τον εαυτό σας κι όχι αυτούς. Αυτό είναι η αλήθεια. Αν κάποιος σας παρεξηγεί είναι γιατί εσείς δεν είστε σαφείς. Η αυτοκριτική είναι πάντοτε απαραίτητη για τον Υδροχοϊκό τύπο, όχι όμως η αυτοσυνείδηση της σημερινής μορφής. Όταν γκρεμίσουμε τους φραγμούς της χωριστικότητας, τότε θα αφεθούμε μέσα στους δύο ποταμούς, στο ύδωρ της ζωής και στον ποταμό της αγάπης. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους δύο αυτούς ποταμούς, γιατί δεν ξέρω τι είναι. Πολλοί μιλούν για τη ζωή και την αγάπη, χρησιμοποιούν λέξεις. Δεν ξέρω ακόμη τι είναι ζωή και σίγουρα δεν ξέρουμε τι είναι αγάπη. Έχει ενδιαφέρον να προσπαθήσετε να εκφράσετε τι καταλαβαίνετε με τον ποταμό της Ζωής και τον ποταμό της αγάπης, που με το γκρέμισμα των τοίχων, εισρέουν στην ανθρώπινη οικογένεια. Εισερχόμαστε σιγά – σιγά στην εποχή της ενέργειας, εισερχόμενοι στην εποχή της αγάπης. Εκτιμάτε ότι ένα μεγάλο άνοιγμα έγινε στους τοίχους κατά τη διάρκεια του πολέμου και ότι από τότε ο πόλεμος, η ζωή και η ενέργεια σημαίνουν κάτι περισσότερο απ’ ό,τι σήμαιναν προηγουμένως;
Όταν κάνετε ό,τι μπορείτε για να γκρεμίσετε τους τοίχους και να εκφράσετε ζωή και αγάπη, βοηθούμενοι από την ίδια σας τη ψυχή της οποίας η φύση είναι αγάπη –σοφία, μη ζητάτε αναγνώριση, δε θα τη λάβετε. Το σκληρό έργο του πρωτοπόρου σε κάθε πεδίο σκέψης, κάθε προσώπου που προσπαθεί να εκφράσει νέα ιδανικά, είναι πάντοτε η μη αναγνώριση και μερικές φορές χειρότερο. Δε θα επαινεθείτε, δε θα προκαλέσετε οίκτο, θα περάσετε δύσκολους καιρούς, αλλά θυμηθείτε ότι θα λαξεύετε την ατραπό, έτσι ώστε στο μέλλον μίση και χωριστικότητα να εκλείψουν. Μου αρέσει να σκέφτομαι τον Υδροχόο σαν το “σημείο του Ιωάννη του Βαπτιστή” με όρους μυημένου. Αφήνουμε τους Ιχθείς από μια άποψη και κατευθυνόμαστε σε μια Ιχθυακή περίοδο από μια άλλη άποψη, όπου ο Σωτήρας του Κόσμου θα έρθει. Και όσο αντικρίζουμε την Υδροχοϊκή εποχή σαν σημείο του Ιωάννη του Βαπτιστή, τόσο μπορούμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας στα δικά μας πεδία, οπουδήποτε μπορεί είναι. Έχοντας υπόψη την κοσμική εικόνα, κάνοντας ό,τι μπορούμε την ιδιαίτερη αυτή εποχή, εκπληρώνουμε το λειτούργημα του Ιωάννη του Βαπτιστή και προετοιμάζουμε το δρόμο για το εξαιρετικό αυτό γεγονός που πρόκειται να συμβεί ατομικά όταν ο Παγκόσμιος Σωτήρας εμφανιστεί πάλι και η ανθρωπότητα μάθει την επόμενη μεγάλη αλήθεια και βηματίσει προς τα εμπρός και προς τα άνω.
Από το βιβλίο "ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ", Αλίκης Μπέυλη, εκδόσεις Κέδρος |