ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ

Η κατάκτηση της ύλης και η υπερνίκηση της πλάνης, φάνηκαν καθαρά στον Ηρακλή και από την αρχή των δώδεκα άθλων υπήρχαν ενδείξεις για τη φύση του τελικού θριάμβου. Ειπώθηκε, ότι βασικός τόνος του ζωδιακού σημείου του Κριού είναι η ελπίδα και καθώς αντιμετώπιζε τους δώδεκα άθλους του, η ελπίδα ήταν η μόνη εγγύηση που είχε ο Ηρακλής ότι θα μπορούσε να πετύχει. Η Ελπίδα ο αδοκίμαστος Θείος εξοπλισμός του το προσωπικό του ρόπαλο καιπολύς ενθουσιασμός!

Έτσι ξεκινούν όλοι οι μαθητές. Το νόημα της δοκιμασίας είναι πια καθαρό. Ο Ηρακλής έπρεπε ν’ αρχίσει από τον κόσμο της σκέψης για ν’ αποκτήσει νοητικό έλεγχο. Για αιώνες, οι νεαρές φοράδες της σκέψης ανάθρεφαν πολεμικά άτια και με τη σφαλερή σκέψη την εσφαλμένη λαλιά και τις λανθασμένες ιδέες ερήμωναν την ύπαιθρο – χώρα. Ένα από τα πρώτα μαθήματα που κάθε αρχάριος πρέπει να μάθει, είναι η τεράστια δύναμη που χειρίζεται νοητικά και το μέγεθος της βλάβης που μπορεί να προξενήσει στους διπλανούς του και στο περιβάλλον του με τις νεαρές φοράδες του νου του. Το πρώτο πράγμα που έχει να μάθει η ορθή χρήση του νου του και το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει είναι να αιχμαλωτίσει αυτή τη θηλυκή όψη του νου και να καταλάβει ότι δεν εκτρέφονται πια πολεμικά άτια. Κάθε υποψήφιος Ηρακλής, μπορεί εύκολα ν’ αποδείξει ότι κατέχει τις καταστρεπτικές αυτές νεογέννητες φοράδες, αν για μια ολόκληρη μέρα στρέψει έντονα τη προσοχή του στις σκέψεις του και στα λόγια που εκστομίζει, γιατί αυτά είναι πάντοτε αποτέλεσμα σκέψης.

Γρήγορα θα ανακαλύψει ότι ο εγωισμός, η αγένεια, η αγάπη για το κουτσομπολιό και η επίκριση αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του περιεχόμενου της σκέψης του. Γρήγορα θα ανακαλύψει ότι οι νεαρές φοράδες στο νου του γονιμοποιούνται συνεχώς από την ιδιοτέλεια και την πλάνη. Οι νεαρές αυτές φοράδες αντί να γεννούν ιδέες και έννοιες που προέρχονται από το βασίλειο της ψυχής και αντί να γονιμοποιούνται από το πνευματικό βασίλειο, γίνονται γεννήτορες της πλάνης, του σφάλματος και της σκληρότητας που προέρχονται από τις κατώτερες όψεις της ανθρώπινης φύσης.

Ο Ηρακλής αντιλήφθηκε τη ζημιά που προξενούσαν οι νεαρές φοράδες και όρμησε με γενναιότητα για τη σωτηρία των ομοίων του, έφτασε στο σημείο να αιχμαλωτίσει τις νεαρές φοράδες, υπερεκτίμησε όμως τις δυνάμεις του, πέτυχε, πράγματι, να τις περικυκλώσει και να τις συλλάβει, αλλά απέτυχε στην εκτίμηση της δύναμης και της ισχύος τους και έδωσε αυτές προς φύλαξη στον Άβδηρο, το σύμβολο του κατώτερου προσωπικού εαυτού. Όμως ο Ηρακλής – η ψυχή και ο Άβδηρος – η προσωπικότητα, έπρεπε από κοινού να φρουρήσουν τα καταστρεπτικά αυτά άλογα. Ο Άβδηρος μόνος του δεν ήταν αρκετά ισχυρός και ό,τι συνέβαινε στο γειτονικό κόσμο, συνέβη και στον Άβδηρο, τα άλογα τον σκότωσαν.

Αυτό είναι παράδειγμα της λειτουργίας του μεγάλου Νόμου ότι, όταν, δεν έχουμε ορθό λόγο και δεν κάνουμε ορθές πράξεις πληρώνουμε μόνοι μας το τίμημα της ίδιας μας της φύση των εσφαλμένων λόγων και των αξιοκατάκριτων πράξεων. Η ψυχή πάλι, στο πρόσωπο του Ηρακλή, έπρεπε ν’ ασχοληθεί με το πρόβλημα της εσφαλμένης σκέψης και μόνο όταν ο άνθρωπος γίνεται προσηλωμένος ζηλωτής στο σημείο του Τοξότη, που στο σημείο αυτό σκοτώνει τις Ανθρωπόμορφες Όρνιθες, τότε μόνο πετυχαίνει πραγματικά πλήρη έλεγχο της πορείας των σκέψεων της φύσης του. Η σημασία της δύναμης της σκέψης εκφράστηκε όμορφα στα λόγια του Thakeray: “Σπείρε μια σκέψη και θέρισε μια πράξη. Σπείρε μια πράξη και θέρισε μια συνήθεια. Σπείρε μια συνήθεια και θέρισε χαρακτήρα. Σπείρε χαρακτήρα και θέρισε πεπρωμένο”.

Οι δύο βασικοί τόνοι στο Ζωδιακό του Κριού είναι:
 “Και ο Λόγος είπε, Ας αναζητηθεί πάλι η μορφή.” Ο άνθρωπος
 “Προχωρώ και από το πεδίο του νου κυβερνώ.” Ο μυημένος