Είπαν στον Ηρακλή να βρει την ύδρα με τα εννέα κεφάλια που ζούσε σ’ ένα βρωμερό βάλτο. Το τέρας αυτό έχει το υποκειμενικό του αντίστοιχο. Κατοικεί στα σπήλαια του νου. Ανθίζει στο σκοτάδι και το βόρβορο των αφώτιστων νοητικών κοιλοτήτων. Παραμένοντας βαθιά μέσα στα υπόγεια διαμερίσματα του υποσυνείδητου, άλλοτε ήρεμο και άλλοτε ξεσπώντας σε ταραχώδη φρενίτιδα, το θηρίο εδραιώνει μια μόνιμη κατοικία. Δύσκολα ανακαλύπτεται η ύπαρξή του. Περνά πολύς καιρός ώσπου ν’ αντιληφθεί το άτομο ότι τρέφει και συντηρεί ένα τόσο άγριο πλάσμα. Τα καυτά βέλη της φλογερής έφεσης πρέπει να εξαπολυθούν προτού ανακαλυφθεί η παρουσία του. Η μάχη μ’ έναν τόσο φοβερό εχθρό είναι πράγματι μια ηρωική πράξη για έναν υιό του ανθρώπου, έστω και αν είναι Υιός του Θεού. Κόβεις ένα κεφάλι και ένα άλλο φυτρώνει στη θέση του. Κάθε στιγμή, μια ποταπή επιθυμία ή σκέψη ξεπερνιέται, αλλά μια άλλη παίρνει τη θέση της.

Ο Ηρακλής κάνει τρία πράγματα, αναγνωρίζει την ύπαρξη της ύδρας, την αναζητεί υπομονετικά και τελικά την καταστρέφει. Χρειάζεται διάκριση για ν’ αναγνωρίσει την ύπαρξή της, υπομονή για ν’ ανακαλύψει τη φωλιά της, ταπεινότητα για να φέρει τα λασπώδη στοιχεία του υποσυνείδητου στην επιφάνεια και να τα εκθέσει στο φως της σοφίας. Όσο ο Ηρακλής πολεμούσε μέσα στο βάλτο, στη λάσπη, στην ακαθαρσία και στο βόρβορο, ήταν ανίκανος να νικήσει την ύδρα. Έπρεπε να σηκώσει το τέρας στον αέρα δηλαδή, να μεταφέρει το πρόβλημά του σε μια άλλη διάσταση για να το λύσει. Με όλη την ταπεινότητα, γονατίζοντας στη λάσπη, έπρεπε να εξετάσει το δίλημμά του στο φως της σοφίας και στην εξυψωμένη ατμόσφαιρα της σκέψης, που αναζητά και ερευνά.

Από τις επισημάνσεις αυτές μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι απαντήσεις σε πολλά από τα προβλήματά μας έρχονται όταν μια νέα εστίαση της προσοχής επιτευχθεί και όταν μια νέα προοπτική εδραιωθεί. Μας ειπώθηκε, ότι ένα από τα κεφάλια της ύδρας είναι αθάνατο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε δυσκολία, όσο φοβερή και αν φαίνεται, περιέχει ένα πετράδι μεγάλης αξίας. Καμιά απόπειρα να εξουσιάσετε την κατώτερη φύση και ν’ ανακαλύψετε αυτό το πετράδι δεν είναι ποτέ μάταιη. Μην επιχειρήσετε να εξουσιάσετε στην κατώτερη φύση και να πιστέψετε ότι το πολύτιμο αυτό στοιχείο είναι πάντοτε ανωφελές και μάταιο. Το αθάνατο κεφάλι, διαχωρισμένο από το σώμα της ύδρας, τάφηκε κάτω από ένα βράχο. Αυτό σημαίνει, ότι η συγκεντρωμένη ενέργεια που δημιουργεί το πρόβλημα, παραμένει ακόμη εξαγνισμένη, ανακατευθυνθείσα και αυξημένη μετά την κατάκτηση της νίκης. Μια τέτοια δύναμη πρέπει τότε να ελεγχθεί σωστά και να διοχετευθεί κατάλληλα. Κάτω από το βράχο της επίμονης θέλησης το αθάνατο κεφάλι γίνεται πηγή δύναμης.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ (Περιληπτική μελέτη της Α.Α.Μπ.)
Ο άθλος στο Σκορπιό, από κάποια σκοπιά, μας απασχόλησε και θα μας απασχολήσει για πολύ καιρό, επειδή αντίθετα με τον Ηρακλή, εμείς δεν θριαμβεύσαμε επί της Ύδρας. Οι περισσότεροι από μας ασχολούμαστε με τις μάταιες μεθόδους, που αρχικά χρησιμοποίησε ο Ηρακλής στην δοκιμασία του. Αυτό είναι πρωτίστως πρόβλημα της ανθρωπότητας αλλά ενδιαφερόμαστε ατομικά τόσο έντονα με τη δική μας εξέλιξη, ώστε λησμονούμε την ευρύτερη όψη. Αν πρόκειται ν’ ανέβουμε την βουνοκορφή στον Αιγόκερω, πρέπει να χάσουμε την όψη της προσωπικότητας και να λειτουργούμε σαν ψυχές. Στις υψηλές στιγμές μου γνωρίζω, θεωρητικά, ποια πρέπει να είναι η στάση μου και οι πράξεις μου, αλλά προχωρώ ζαλισμένος. Γιατί; Διότι, σύμφωνα με θεμελιώδη νόμο, το καθετί στη Φύση εξελίσσεται βαθμιαία, βήμα προς βήμα, γραμμή προς γραμμή, δίδαγμα προς δίδαγμα. Θα είχα μια ολέθρια εμπειρία αν καθαριζόταν τόσο γρήγορα η προσωπικότητά μου, ώστε ολόκληρη η δύναμη της ψυχής μου να μπορούσε να διαχυθεί μέσα της. Θα τρίκλιζα από την δύναμη και το φως της παντοδύναμης και που γνωρίζει τα πάντα, ψυχής μου.

Δεν θα ήξερα τι να κάνω μ’ αυτό που θα είχα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνο που έχω να κάνω, είναι να καθήσω και ν’ αφήσω το νόμο να εργασθεί, να αναπαυθώ στις δάφνες μου και η εξέλιξη να με μεταφέρει έως ότου κάποτε επιτύχω. Σημαίνει οπωσδήποτε, ότι αυτή την ώρα βρίσκομαι στο πεδίο της μάχης, την Κουρουκσέτρα και πρόκειται ν’ αντιμετωπίσω την Ύδρα στον Σκορπιό, γιατί αυτό είναι το έργο που απασχολεί σήμερα την ανθρωπότητα. Η αληθινή δοκιμασία στον Σκορπιό δεν θα συμβεί μέχρι να συντονιστούμε, να λειτουργήσουν σαν μονάδα ο νους, η συναισθηματική φύση και η φυσική φύση. Τότε ο άνθρωπος περνά στον Σκορπιό όπου η ισορροπία του ανατρέπεται και επιθυμία του φαίνεται να επικρατεί, όταν νομίζει ότι απαλλάχθηκε απ’ αυτή. Είναι κυμαινόμενος, αλλά νομίζει ότι πέτυχε ισοστάθμιση.

Ο νους του για τον οποίο ήταν εντελώς σίγουρος ότι άρχισε να ελέγχει την προσωπικότητά του, δεν φαίνεται να λειτουργεί. Καθώς μελετούμε τον Ηρακλή, βλέπουμε τον εαυτό μας. Θυμηθείτε, ότι τρία πράγματα πρέπει να κάνει ο μαθητής στον Σκορπιό. Πρέπει να καταδείξει, όχι στην Ιεραρχία, ούτε στους τρίτους, αλλά στον εαυτό του, ότι ξεπέρασε τη μεγάλη πλάνη. H ύλη, η μορφή, δεν μπορεί πια να τον συγκρατεί. Ο Ηρακλής, πρέπει να καταδείξει στον εαυτό του, ότι η μορφή είναι απλώς ένας αγωγός, ένα μέσο έκφρασης με το οποίο έρχεται σε επαφή με ένα μεγάλο πεδίο της Θείας εκδήλωσης. Διαβάζοντας κάποια θρησκευτικά βιβλία μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι η μορφή, το συναίσθημα και ο νους είναι όλα κακά, ανεπιθύμητα πράγματα από τα οποία πρέπει ν’ απαλλαγεί. Κατά τη γνώμη μου, είναι θεμελιώδες να αντιλαμβανόμαστε ότι αν απαλλαγούμε από τη φυσική μορφή δεν θα έχουμε μέσον επαφής με την Θεία έκφραση.

Γιατί ο Θεός ενυπάρχει στον συνάνθρωπό μας, μέσα σ’ αυτόν τον φυσικό, απτό κόσμο, μέσα στον οποίο ζούμε. Αν δεν έχουμε μορφή και καμιά από τις πέντε μας αισθήσεις, αποκλείουμε από μέσα μας τον Θεό σε μια μορφή. Η προσωπικότητα δεν πρέπει να σκοτωθεί, να εξολοθρευτεί. Πρέπει ν’ αναγνωρίζεται σαν ένας τριπλός αγωγός έκφρασης των τριών Θείων όψεων. Όλα εξαρτώνται από το αν χρησιμοποιούμε την τριπλή αυτή προσωπικότητα για εγωιστικούς ή Θείους σκοπούς. Η μεγάλη πλάνη, είναι η χρησιμοποίηση της προσωπικότητας για εγωιστικούς σκοπούς. Για να συνοψίσουμε ολόκληρη την ιστορία στο ζωδιακό σημείο του Σκορπιού, ο ΕΑΥΤΟΣ αποφασίζει να σκοτώσει τον κατώτερο εαυτό για να του διδάξει την έννοια της Ανάστασης.

ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΔΡΑ: Σύγχρονη Παραλλαγή
Μια μελέτη των εννέα προβλημάτων που αντιμετωπίζει στην εποχή μας ο άνθρωπος που ζητά να σκοτώσει την ύδρα, μπορεί να χύσει φως στις παράξενες δυνάμεις που εργάζονται στο βαρελάκι με τα εκρηκτικά, τον ανθρώπινο νου.

 Σεξ
Τόσο η σεμνοτυφία όσο και η ψυχαναλυτική λαγνεία της Βικτωριανής εποχής είναι αμφότερες ανεπιθύμητες. Το σεξ είναι μια ενέργεια. Μπορεί ν’ αναχαιτιστεί, ν’ ασκείται ανεμπόδιστα ή να εξιδανικευθεί. Η καταστολή ή αναχαίτιση δεν είναι ορθή λύση. Η χωρίς διάκριση σύμμιξη κάνει τη ζωή αγενή και τον άνθρωπο σκλάβο του πάθους. Η εξιδανίκευση συνεπάγεται τη χρήση της ενέργειας του σεξ για δημιουργικό σκοπό. Η μετουσίωση των ανθρώπινων ενεργειών διανοίγει ένα πεδίο θεωρίας και πειράματος. Στις φυσικές επιστήμες η ενέργεια της κίνησης μπορεί να μετασχηματισθεί σε ηλεκτρισμό και της θερμότητας σε κίνηση. Σε ποια έκταση τότε, μπορούν ν’ ανακατευθυνθούν οι ανθρώπινες ενέργειες; Πρώτα απ' όλα η ενέργεια της ύλης που αντιπροσωπευόμενη από την τροφή, χρησιμοποιείται προφανώς για να παραγάγει την τροφή της κίνησης. Μπορεί η ενέργεια που δίνει την παρόρμηση των συναισθημάτων, κατ' αναλογία, ν’ αναδιοχετευθεί σε δραστηριότητα σκέψης; Μπορεί η ενέργεια των βίαιων παθών να βρει έκφραση σαν έφεση; Μπορούν οι ωθήσεις και οι καταναγκασμοί της ανθρώπινης φύσης να μετουσιωθούν έτσι, ώστε να γίνουν ευεργετικές δυνάμεις; Μπορεί η ενέργεια που παράγει σκέψη να χρησιμοποιηθεί σαν δύναμη σύνθεσης που θα επιφέρει κατά μία έννοια την ταύτιση με όλα τα Ζώντα πράγματα; Η εμπειρία του Ηρακλή δείχνει ότι τέτοιες δυνατότητες υπάρχουν και ότι εκείνος που θα μπορούσε να υποτάξει την ύδρα των παθών και του χωριστικού νου, μπορεί να λύσει προβλήματα αυτής της φύσης.

 Άνεση
Μια αιώνια αίσθηση ανικανοποίητου εξωθεί τον άνθρωπο σε μεγαλύτερα ύψη επίτευξης. Η άνεση είναι συχνά μια τροχοπέδη σε μια τέτοια πάλη. Το πνεύμα μαραζώνει και φθίνει, εμποδιζόμενο από τα αποκτήματα και αμβλυνόμενο από την απατηλή αίσθηση της άνεσης. Ο αιχμάλωτος της άνεσης βυθίζεται στην απάθεια, ξεχνώντας τους αγώνες και τις δοκιμασίες που χαλυβδώνουν την κοφτερή λεπίδα της πνευματικής ανησυχίας. Η θέληση για έρευνα, η παρορμητική ώθηση να λύσει το μυστήριο για το νόημα της ζωής, είναι διαφορετική από τη ναρκισσιστική τάση να καταστήσει άνετο ένα κάποιο κεντρικό κίνητρο της ζωής.

 Χρήμα
Η συσσώρευση χρήματος είναι το κύριο πάθος που υπάρχει πίσω από τη δραστηριότητα των ατόμων και των εθνών. Ηθικές και ανθρώπινες αξίες παραβλέπονται στην τρελή προσπάθεια συλλογής του παντοδύναμου χρυσού. Αναπόφευκτα, προσδιορίζονται επιλογές από την αξία που δίνει κάποιος στο χρήμα, μάλλον, παρά από πνευματικές πεποιθήσεις ή ηθικές αρχές. Η τάση και η σπουδή για συσσώρευση πλούτου είναι ακόρεστη. Ανεξάρτητα πόσα έχει ο άνθρωπος, άπληστα ζητά περισσότερα. Ένα σχετικό αποτέλεσμα αυτής της μορφής της νοητικής διαστροφής, είναι ο εγωκεντρισμός. Το άτομο που πάσχει από αυτό το βάσανο, πολύ συχνά επιθυμεί να παίρνει τα πάντα και να μη δίνει τίποτε. Την κατάσταση του κόσμου την καταλαβαίνει από το τι μπορεί να κατακτήσει. Θεωρεί τον εαυτό του σαν τερματικό σημείο και δεν αναγνωρίζει την ευθύνη που έχει για να μεταδώσει στους άλλους τα οφέλη που ο ίδιος απέκτησε. Μήπως δεν είναι τα διανοητικά πλούτη και οι πνευματικοί θησαυροί όψεις πλούτου που πρέπει ν’ αξίζουν τις προσπάθειές μας; Όλοι μπορούν να συμμετάσχουν σ’ αυτά τα πλούτη, γιατί εκείνος που μοιράζει όλα όσα έχει, βρίσκει τον εαυτό του πλουσιότερο από πριν. Η σφοδρή επιθυμία για την απόκτηση υλικών αγαθών, μπορεί μια μέρα να μετουσιωθεί σε επιθυμία συγκέντρωσης γνώσεων και σε θέληση για την απόκτηση των πετραδιών του πνεύματος.

 Φόβος
Με αναρίθμητους τρόπους τα φαντάσματα του φόβου βασανίζουν τους υιούς των ανθρώπων. Τα απατηλά αυτά σχήματα περιπλέκουν και φοβίζουν τους ανθρώπους, γιατί δρουν σαν τροχοπέδη στα πόδια τους και σαν μυλόπετρα γύρω στο λαιμό τους. Πολλοί άνθρωποι ζαρώνουν φοβισμένοι όταν τους κυνηγά ο βασανιστικός φόβος της γελοιοποίησης, της αποτυχίας, του άγνωστου, της μεγάλης ηλικίας, της τύχης και του θανάτου. Μπορούν αυτοί οι φόβοι να περιοριστούν; Η εμπειρία του Ηρακλή βεβαιώνει ότι μπορούν να ξεπεραστούν με την ανύψωση της συνείδησης σ’ ένα απώτερο σημείο ολοκλήρωσης. Όταν η ζωή του ατόμου εστιασθεί σ’ έναν ανώτερο σκοπό, οι απειλητικές σκιές του φόβου ωθούνται στην περιφέρεια της σκέψης. Όσο τα απροσδιόριστα τέρατα του φόβου περιδιαβαίνουν στο λυκόφως του υποσυνείδητου, θα έχουν τη δύναμη να ωχραίνουν τα μάγουλα και να παγώνουν την καρδιά. Ένας στρατιώτης που σκοπεύει να νικήσει τον εχθρό, ριψοκινδυνεύει την ίδια του τη ζωή του. Μια μητέρα που αρπάζει το παιδί της από τον κίνδυνο, ξεχνά τους δικούς της φόβους. Ο οδηγός που τρέχει στο δρόμο με επικίνδυνη ταχύτητα, διακινδυνεύει τη ζωή του και την αρτιμέλειά του χάρη της περιπέτειας. Τα πρόσωπα αυτά εστιάζουν την προσοχή τους πάνω από το σημείο που βρίσκεται ο φόβος. Το πνευματικά προσανατολισμένο άτομο έχει συγκεντρωμένη τη σκέψη του σ’ ένα επίπεδο που είναι πολύ σπάνιο να φτάσει ο φόβος.

 Μίσος
Το μίσος έχει τις ρίζες του στην άρνηση. Είναι το αντίθετο της επιθυμίας για ένωση. Υψωνόμενο σε ανώτερη διάσταση, το μίσος μετουσιώνεται σε απάρνηση παντός απατηλού. Όταν το μίσος στερηθεί κάθε συναισθηματικό περιεχόμενο, μπορεί να γίνει η ενέργεια που κάνει τον άνθρωπο ν’ απορρίπτει τη μορφή χάρη της ζωής που την εμψυχώνει. Το μίσος στο κατώτερο τόξο είναι σίγουρα καταστρεπτικό, στο ανώτερο, όταν εξαγνισθεί ολοκληρωτικά, μπορεί να θεωρηθεί σαν η ωραία πλευρά της αγάπης.

 Επιθυμία για δύναμη
Τις περασμένες λίγες εκατονταετίες ο άνθρωπος είχε ενστερνιστεί πολύ περισσότερο την ενέργεια της δύναμης από την ενέργεια της αγάπης. Το αποτέλεσμα ήταν έλλειψη ισοστάθμισης και ισορροπίας. Η δύναμη, όταν δε συνδέεται με την αγάπη, είναι φθοροποιός. Πολλές τραγωδίες στις ανθρώπινες σχέσεις προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη επιθυμία να εξουσιάζουμε τη ζωή των άλλων, να διαγράφουμε και να κανονίζουμε τη διαγωγή τους.  Εκείνος που υποκαθιστά τις σκέψεις της δύναμής του στις ηθικές αρχές, γονιμοποιεί ένα αιώνιο συνεχή αγώνα. Τα ανώτερα ιδανικά που υπηρέτησαν σαν φάροι ανά τους αιώνες, η αδελφοσύνη, η συνεργασία, ο ιδεαλισμός, λάμπουν αμυδρά όταν η δύναμη είναι ο καθοριστικός παράγοντας στην κοινωνία. Όταν η θέληση για δύναμη μετουσιωθεί, γίνεται θέληση για επίτευξη και θέληση για θυσία. Η σκληρή εγωκεντρική θέληση μετασχηματίζεται σε ένα συντελεστή διανομής ευεργετικών δώρων. Τότε πράγματι η δύναμη υπηρετεί την αγάπη και η αγάπη δοξάζει τη δύναμη.

 Υπερηφάνεια
Οι τοίχοι που χτίζονται από την υπερηφάνεια, φυλακίζουν τον άνθρωπο ασφαλέστερα από τα σίδερα της φυλακής. Δεμένος με τις βαριές αλυσίδες των σκέψεών του, που μόνος του εξυμνεί, κοιτάζει τους άλλους με συγκατάβαση. Έτσι αδυνατίζει ο δεσμός που δένει όλους τους ανθρώπους μαζί σε μια αδιάσπαστη αδελφοσύνη. Θέτοντας τον εαυτό του χωριστά, βαδίζει όλο και μακρύτερα από τον κύκλο των ανθρώπινων συμπαθειών. Ο Ηρακλής γονατίζει καθώς παλεύει με την ύδρα, συμβολίζοντας μ’ αυτή τη στάση το πνεύμα της ταπεινότητας που πρέπει να επιτευχθεί. Η έξαρση των τάσεων της προσωπικότητας πρέπει ν’ αντικατασταθεί από την έκφραση των τάσεων της αυτοθυσίας.

 Χωριστικότητα
Ο αναλυτικός νους διαιρεί και υποδιαιρεί, θέτοντας το μέρος υπεράνω του όλου. Μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στις ενδείξεις της διαφοράς παρά στο υπεράνω όλων γεγονός της ενότητας. Τέτοια μεριστική σκέψη αντιστρατεύεται κάθε παρόρμηση για σύνθεση. Η χωριστική τάση είναι περισσότερο συνειδητή στις διαφορές παρά στις ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων. Αντιλαμβάνεται τη θρησκεία σαν μια σειρά ανταγωνιστικών μονάδων, παρά σαν απλή έκφραση Πνευματικής παρόρμησης. Θεωρεί την αντίθεση των κοινωνικών τάξεων περισσότερο σημαντική από την κοινότητα των ανθρώπων που τους καθιστά αδελφούς. Βλέπει τη γη σαν μια σειρά ανόμοιων εθνών παρά σαν έναν κόσμο. Ο Ηρακλής έπρεπε να δει την Ύδρα σαν ένα τέρας και όχι σαν ένα θηρίο με εννιά διαφορετικές κεφαλές. Όσο επιζητούσε να ξεχωρίσει τις κεφαλές μία προς μία, αποτύγχανε. Όταν τελικά τις αντιμετώπισε σαν μια μονάδα, τότε κέρδισε τη νίκη.

 Σκληρότητα
Η ικανοποίηση της ανθρώπινης εμπειρίας στο να βλάπτει τους άλλους, είναι μια μαρτυρία της ύπαρξης κακών τάσεων που διαβρώνουν το νου. Η ηδονή της πρόκλησης πόνου στους συνανθρώπους μας, είναι ασθένεια. Η πανάσχημη αυτή κεφαλή της Ύδρας πρέπει να καταστραφεί με το πρώτο και προτού ο άνθρωπος μπορέσει να διακηρύξει τον ανθρωπισμό του. Και η σύγχρονη ακόμη ζωή μας προσφέρει πολλά παραδείγματα κτηνωδίας και αχαλίνωτης σκληρότητας. Σε πολλές οικογένειες τα ευαίσθητα παιδιά χλευάζονται, γελοιοποιούνται και υποτιμούνται από εκείνους που δεν μπαίνουν στον κόπο να τα κατανοήσουν. Άνδρες και γυναίκες σύζυγοι, δείχνουν καθημερινά στον κόσμο με αιτήσεις διαζυγίων ότι είναι θύματα νοητικών βασανισμών. Τα δικαστήρια και τα νοσοκομεία δίνουν σωρευτικές αποδείξεις και μαρτυρίες της παράλογης ευχαρίστησης που απολαμβάνουν τα ανθρώπινα όντα βασανίζοντας ο ένας τον άλλον. “Το έκανα για τη συγκίνηση”, είπε ένας νεαρός γκάνγκστερ τελευταία, “όχι για τα χρήματα”. Όταν η θηριώδης αυτή σκληρότητα κρατιέται ψηλά στον αέρα,στο φως της λογικής και της συμπόνιας, χάνει τη δύναμή της. Απομένει ακόμη το έργο της μετατροπής της ενέργειας της σκληρότητας σε εκείνη της ενεργού συμπόνιας.

Στις δύο δοκιμασίες ο Ηρακλής “σκότωσε” όταν έπρεπε να αγαπήσει, αλλά στον Σκορπιό πέτυχε αυτόν το μετασχηματισμό ξεριζώνοντας από τη φύση του μια τάση, που θα μπορούσε να τον καταστήσει ανάπηρο για κάθε μελλοντικό εγχείρημα. Αυτή είναι η επίτευξη του Ηρακλή σ’ αυτό τον άθλο, μιλώντας ψυχολογικά. Εισήγαγε φως στις σκοτεινές κοιλότητες του υποσυνείδητου, που παλεύει με τις δυνάμεις του τέρατος, που κυλιέται μέσα στα νερά του βούρκου και έχει νικήσει τους εχθρούς του δικού του οίκου. Μια διαδικασία κάθαρσης έλαβε χώρα και ο Ηρακλής είναι τώρα έτοιμος ν’ αναλάβει τον επόμενο άθλο στον οποίο πρέπει να καταδείξει την ικανότητά του να ελέγχει τις δυνάμεις και το σθένος του νου.