" Οι Δυνάμεις του Φωτός ας φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος. Το πνεύμα της Ειρήνης ας διαχυθεί πλατιά. Είθε οι άνθρωποι καλής θέλησης παντού να συναντιούνται με ένα πνεύμα Συνεργασίας. "

Η ωθούσα παρόρμηση του Θεού, η κατεξοχήν επιθυμία Του είναι προς την ένωση και την ενοποίηση. Αυτή ακριβώς την ιδιότητα επιδίωξε ο Χριστός και να αποκαλύψει και να δραματοποιήσει για την ανθρωπότητα. Σχετικά με ότι αφορά στο τέταρτο βασίλειο της φύσης τα αποφθέγματά Του, που εκφράζονται για μας στο Ι Ζ΄ κεφάλαιο του Αγίου Ιωάννη, είναι μια κλήση στη σύνθεση και μας παροτρύνουν προς το σκοπό μας. Εδώ μας υποδεικνύεται η σύνθεση της ψυχής με το πνεύμα και υπογραμμίζεται συνάμα η σύνθεση της ψυχής με την ύλη, συμπληρώνοντας έτσι τη συνένωση και την επιθυμητή ενοποίηση. Δεν υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος σε εξέχουσα θέση σήμερα που να μην αναγνωρίζει στις καλύτερές του στιγμές την ανάγκη για παγκόσμια ειρήνη, για διεθνή τάξη και για θρησκευτική κατανόηση. Η ορθή τάξη, που μέσω της οποίας οι άνθρωποι θα βρουν αυτή τη σταθερότητα είναι η αρχαία τάξη που πάντα υπογράμμιζαν ορισμένες αδελφότητες, Ενότητα – Ειρήνη – Αφθονία. Αυτά οδηγούν διαδοχικά και αυτόματα το ένα στο άλλο. Το βασικότερο όργανο σήμερα για την επίτευξη παγκόσμιας ενότητας είναι ο Νέος Όμιλος των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών.

Οι αληθινές αξίες που στηρίζονται στην καλή θέληση και στην αδελφοσύνη και που είναι θεμελιωμένες στην ενδόμυχη θειότητα του ανθρώπου πρέπει να διατηρηθούν επιδέξια. Η σωστή χρήση των ευκαιριών καθώς και η καθαγιασμένη χρήση της παγκόσμιας δύναμης θα φέρει σε εκδήλωση εκείνη την επιδεξιότητα στη δράση που προέρχεται από την αληθινή αφοσίωση στο έργο και από το σωστό διαλογισμό. Αυτό θα είναι για μερικούς μαθητές αρκετά εύκολο στην επίτευξή του αλλά πολύ δύσκολο για άλλους. Πάρα πολλοί άνθρωποι υψηλού βαθμού σήμερα έχουν μια υπερανάπτυξη του αναλυτικού νου. Καθώς περνά ο καιρός πάντως και αν γίνει πραγματική προσπάθεια, η διαδικασία της ενοποίησης θα σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Αυτό επομένως είναι και η πρώτη προσπάθειά μας, όπως είναι και πρώτη προσπάθεια της ομάδας κάθε Διδασκάλου και η επίτευξη της ίδιας της Ιεραρχίας, ομαδική ενότητα.

Ο κάθε μαθητής πρέπει να μάθει να υποτάσσει τις ιδέες του της προσωπικής ανάπτυξης στις ανάγκες του ομίλου, γιατί για να έχουμε ένα συντονισμένο όμιλο που θα λειτουργεί σα μια εξυπηρετική μονάδα, θα πρέπει η ενότητα του ομίλου να είναι ο κυριαρχικός παράγοντας στις σκέψεις κάθε μαθητή και η επιθυμία για την προσωπική και την πνευματική επίτευξη να υποβιβαστεί σε δεύτερη μοίρα. Η αποκάλυψη της ενότητας διαμέσου της δύναμης της σκέψης είναι η ένδοξη συμπλήρωση του έργου της Αδελφότητας και σε αυτό ανταποκρίνεται ο κάθε μαθητής στις πιο υψηλές στιγμές του. Προορισμός κάθε μαθητή είναι να κρατάει τη σκέψη της ενότητας, της υπηρεσίας και πάνω από κάθε τι άλλο της αγάπης. Αργότερα έρχεται το στάδιο όπου ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως δεν έχει μόνο ευθύνες απέναντι στην ομάδα αλλά πως υπάρχει κάτι ακόμη μεγαλύτερο ότι αποτελεί τμήμα μιας μεγάλης παγκόσμιας ζωής που υπόκειται όλων των ομάδων, ότι δεν είναι μόνο ένα παγκόσμιο άτομο, ότι δε συνιστά μόνο μέρος κάποιας ομάδας αλλά ότι, αφού συγχωνευτεί η ταυτότητά του με τον όμιλο, μολονότι δε χάνεται ποτέ, ο όμιλος αυτός ο ίδιος πρέπει να συγχωνευθεί με την συνείδηση εκείνη της μεγάλης ταυτότητας, η οποία αποτελεί τη σύνθεση όλων αυτών.

Έτσι ο άνθρωπος φτάνει το τελικό στάδιο της νοήμονος εκτίμησης της Θείας Ενότητας. Είναι τελικά μια διαδικασία κατά την οποία καλλιεργείται η ενότητα ή μια αίσθηση σύνθεσης. Οι νέοι άνθρωποι στο μέλλον θα διδάσκονται να θεωρούν τον εαυτό τους σε σχέση με την ομάδα, με την οικογενειακή μονάδα και με το έθνος, όπου τους τοποθέτησε το πεπρωμένο τους. Θα διδάσκονται, επίσης να σκέπτονται με όρους παγκόσμιας συνάφειας και του έθνους τους σε σχέση με άλλα έθνη. Αυτό καλύπτει μια εκγύμναση για να είναι κάποιος πολίτης, γονιός και για να κατανοεί τον κόσμο. Είναι βασικά μια ψυχολογική εκγύμναση και θα πρέπει να μεταδίδει κάποια κατανόηση της ανθρωπότητας. Όταν δοθεί αυτό το είδος της εκγύμνασης, θα αναπτυχθούν άνδρες και γυναίκες που θα είναι πολιτισμένοι, που θα διαθέτουν κουλτούρα και που θα έχουν την ικανότητα να προωθούνται, καθώς προχωρά η ζωή, σε εκείνο τον κόσμο της έννοιας, ο οποίος υπόκειται του κόσμου των εξωτερικών φαινομένων και που θα αρχίσουν να θεωρούν τα ανθρώπινα συμβάντα με όρους των βαθύτερων πνευματικών και οικουμενικών αξιών. Η Παγκόσμια Ενότητα θα είναι γεγονός όταν τα παιδιά του κόσμου διδαχθούν ότι οι θρησκευτικές διαφορές αποτελούν, κυρίως ζήτημα τόπου γέννησης. Αν κάποιος γεννηθεί στην Ιταλία, η πιθανότητα είναι πως θα γίνει Ρωμαιοκαθολικός, αν γεννηθεί Ιουδαίος, θα ακολουθήσει την Ιουδαϊκή διδασκαλία, αν γεννηθεί στην Ασία, μπορεί να είναι Μωαμεθανός, Βουδιστής ή αν γεννηθεί σε άλλες χώρες, μπορεί να είναι Διαμαρτυρόμενος κ.ο.κ. Θα μάθουν ότι οι θρησκευτικές διαφορές είναι, κυρίως, το αποτέλεσμα ανθρώπινων έριδων για τις ανθρώπινες ερμηνείες της αλήθειας. Έτσι σταδιακά, οι έριδες και οι διαφορές μας θα εκλείψουν και η ιδέα της Μιας Ανθρωπότητας θα πάρει τη θέση τους.

Θα είναι επίσης καλό να καλλιεργήσουμε τη χαρά που φέρνει δύναμη. Αυτή δεν είναι εποχή για κατήφεια, απόγνωση και κατάθλιψη. Αν δώσουμε διέξοδο σε αυτές, θα γίνουμε αρνητικά και καταστροφικά εστιακά σημεία στο περιβάλλον μας. Αν πραγματικά πιστεύουμε ότι η Θειότητα καθοδηγεί τον κόσμο, αν πραγματικά κατανοούμε το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια μας και ότι όλοι μας είμαστε παιδιά του Ενός Πατέρα και αν είμαστε πεπεισμένοι ότι η καρδιά της ανθρωπότητας είναι δυνατή, θα κρατηθούμε χαρούμενα σταθεροί στο μέσο ενός κόσμου που αλλάζει! Πολλοί είναι οι άνθρωποι που κινητοποιούνται από επιθυμητή σκέψη, από ελπίδα και από προσευχή. Η πρόθεση εδώ είναι εκείνη η αδιάσπαστη, αμετακίνητη απόφαση ότι μια κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί, ότι εκείνο που είναι αναγκαίο με σκοπό να εμφανισθεί, γιατί αυτή είναι η νοητική πρόθεση του εστιασμένου νου των πολλών. Θα πρέπει να αφιερώσουμε αρκετή σκέψη στις λέξεις «μαζική πρόθεση». Όταν η ανθρωπότητα θα έχει εκπληρώσει τις συνθήκες μέσα από μια εστιασμένη απαίτηση, που θα βασίζεται σε ορθά διατυπωμένη μαζική πρόθεση, τότε θα έρθει η επιβεβαίωση από τις πνευματικές Δυνάμεις. Η Βασιλεία του Θεού θα εγκαθιδρύσει μια κοινωνία στην οποία θα είναι σαφές ότι, με όρους πολιτικής, το σύνολο της ανθρωπότητας έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από κάθε κράτος ξεχωριστά, ότι θα πρόκειται για μια νέα παγκόσμια τάξη, θεμελιωμένη σε αρχές τελείως διαφορετικές από εκείνες του παρελθόντος, όπου οι πολίτες θα είναι φορείς του πνευματικού οράματος στην εθνική τους διακυβέρνηση, στον οικονομικό τους προγραμματισμό και σε κάθε μέτρο που θα κατοχυρώνει την ασφάλεια και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις.

Πνευματικότητα είναι ουσιαστικά η εδραίωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, η προαγωγή της καλής θέλησης και τελικά η εδραίωση μιας αληθινής ειρήνης στη Γη σαν το αποτέλεσμα των δύο αυτών εκφράσεων της Θειότητας. Η ενότητα, η ειρήνη και η ασφάλεια θα προκύψουν μέσα από τη νοήμονα κατανόηση κάθε λανθασμένης κίνησης που οδήγησε στην τωρινή παγκόσμια κατάσταση, μέσα από τη λήψη συνετών, ευσπλαχνικών και στοργικών μέτρων που θα εδραιώσουν τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις και θα αντικαταστήσουν το παρόν ανταγωνιστικό σύστημα με τη συνεργασία, καθώς και μέσα από τη διαφώτιση των μαζών για την αληθινή φύση της καλής θέλησης και το αχρησιμοποίητο ως τώρα δυναμικό της. Αυτό θα σημάνει τη διοχέτευση ανείπωτων χρηματικών ποσών στα κατάλληλα εκπαιδευτικά συστήματα και όχι πλέον στις δυνάμεις του πολέμου και στους εξοπλισμούς. Αντί για την πλεονεξία και τον ανταγωνισμό πρέπει να τονιστεί ο μερισμός και η συνεργασία. Η ελεύθερη συναναστροφή των μελών της ανθρώπινης οικογένειας θα φέρει την αμοιβαία αναγνώριση και εκτίμηση, τα διαβατήρια και οι βίζες πρέπει να καταργηθούν επειδή αποτελούν σύμβολα της μεγάλης αίρεσης της χωριστικότητας. Οι άνθρωποι της καλής θέλησης πρέπει να κινητοποιηθούν και να ενεργοποιηθούν. Από τις προσπάθειές τους εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Ο συνολικός αριθμός τους ανέρχεται σε εκατομμύρια και, όταν οργανωθούν και δραστηριοποιηθούν, θα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των συνειδητοποιημένων πολιτών.

Μέσα από τη σταθερή, επίμονη και συστηματική εργασία των ανθρώπων καλής θέλησης θα εμπεδωθεί η παγκόσμια ενότητα. Με ποιο τρόπο μπορεί να εξασφαλιστεί η πραγματική ευημερία σαν αποτέλεσμα ενότητας, ειρήνης και αφθονίας; Υπάρχει μόνο ένας αληθινός τρόπος και οι ενδείξεις μαρτυρούν ότι προς αυτόν στέφονται εκατομμύρια ανθρώπων. Η ενότητα και οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις, ανάμεσα στα άτομα, τις ομάδες και τα κράτη, μπορούν να εδραιωθούν με τις συγχρονισμένες προσπάθειες των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης σε κάθε χώρα.